Ο Jimmy Jump αναλύει στο SportPortal2014.blogspot.gr όσα είδαμε στο έβδομο φετινό ντέρμπι των αιωνίων, ενώ σχολιάζει και τις... εξωαγωνιστικές προεκτάσεις της χθεσινής βραδιάς!
Η θέσπιση της "ενδιάμεσης" φάσης στο ελληνικό πρωτάθλημα μάς έδωσε την ευκαιρία να απολαύσουμε ακόμα μία μάχη μεταξύ των κορυφαίων ομάδων της χώρας μας. Παναθηναϊκός κι Ολυμπιακός τα... ξαναείπαν χθες βράδυ στο Ο.Α.Κ.Α. λίγες μέρες πριν την έναρξη των Playoffs της Ευρωλίγκα και παρότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα έκανε λόγο για "αδιάφορο" παιχνίδι, αμφότεροι έδωσαν τα πάντα για να επικρατήσουν. Τελικά, η μπίλια έκατσε στο... πράσινο και το τριφύλλι εξασφάλισε κατά 99% το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας μέχρι και τους τελικούς...
Τόσο σε αγωνιστικό-τακτικό επίπεδο, όσο κι εξαιτίας των όσων συνέβησαν κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του αγώνα, το πιο "χαλαρό" ντέρμπι της χρονιάς εξελίχθηκε σε αιτία ξεσπάσματος νέου επικοινωνιακού πολέμου και σε πεδίο έκφρασης ανάρμοστων συμπεριφορών. Η συγκεκριμένη αθλητική αντιπαλότητα και το ποιοτικό επίπεδο των ομάδων έχουν μετατρέψει το συγκεκριμένο ματσάρισμα στην πιο διάσημη κι ενδιαφέρουσα μονομαχία του ευρωπαϊκού μπάσκετ εδώ και κάμποσα χρόνια. Όλη η μπασκετική κοινότητα περιμένει πώς και πώς αυτά τα ντέρμπι, καθώς το "περιτύλιγμά" τους εντοπίζεται σε ελάχιστες άλλες χώρες της Ευρώπης. Παρόλα αυτά κι ενώ εμείς οι ίδιοι έχουμε καταφέρει να "εκτοξεύσουμε" τις μετοχές του, εμείς οι ίδιοι παράλληλα το "καταστρέφουμε" πολλές φορές, προσδίδοντάς του μία ταυτότητα που σίγουρα δε συνάδει με τα υγιή αθλητικά ιδεώδη...
Όλοι έχουμε μάτια και βλέπουμε, οπότε προσωπικά πάντα προσπαθώ να εστιάζω στο αγωνιστικό κομμάτι, αν κι αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο να συμβαίνει επ' αόριστον. Πάμε να δούμε τι κρατάμε από την αναμέτρηση στο Μαρούσι μήπως και ξεφύγουμε από τις εξωαγωνιστικές κόντρες...
Όπως είχαμε τονίσει μετά από τα πρόσφατα ματς των δύο ομάδων, ο κόουτς Μπαρτζώκας έχει διαβάσει πάρα πολύ τον Παναθηναϊκό και σε σχεδόν κάθε αναμέτρηση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε αδυναμία του. Ο Έλληνας τεχνικός γνωρίζει ότι το σύνολό του δεν έχει το επιθετικό ταλέντο και τις δεξιότητες για να παράξει σταθερά σε σετ καταστάσεις κόντρα στη συγκεκριμένη άμυνα και για αυτόν το λόγο δοκιμάζει plays που θα του δώσουν την ευκαιρία να μεταφέρει την εκτέλεση σε ζευγάρια ή συνθήκες που είναι ευνοϊκές για τους παίκτες του. Για παράδειγμα, χθες είδαμε ξανά από το ξεκίνημα να στοχεύονται οι Σλούκας και Ναν στο μισό γήπεδο, ο πρώτος κυρίως μέσω on ball φάσεων κι ο δεύτερος ως επί το πλείστον μακριά από τη μπάλα. Όπως ήταν φυσιολογικό, εκτυλίχθηκαν και διάφορες καταστάσεις για "1vs1" είτε στην περιφέρεια με τους Γκος-ΜακΚίσικ, είτε στη ρακέτα με τον Φαλ...
Αμυντικά, οι νταμπλούχοι Ελλάδας είχαν προετοιμάσει για ακόμα μία φορά το σχέδιο που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τελευταία στο συγκεκριμένο ματσάρισμα. Ο ερυθρόλευκος πάγκος έδωσε από το ξεκίνημα εντολή για switching μετά τα pick n' rolls των γηπεδούχων, στέλνοντας τον Παπανικολάου στον Σλούκα, προκειμένου μετά την αλλαγή και την έξοδο του Φαλ στην περιφέρεια, να υπάρχει ένα ψηλό κορμί στην πίσω ζώνη άμυνας. Σε αυτούς του είδους την επιλογή αποτελεσματικός είναι κι ο Γουόκαπ, ειδικά από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός δε χρησιμοποιεί κάποιο "μεγάλο" κορμί στη θέση "5"...
Αυτήν τη φορά ο κόουτς Αταμάν φάνηκε πιο έτοιμος για τις προσαρμογές της αντίπαλης πλευράς. Αρχικά (έχοντας να αντιμετωπίσει και την απουσία του Αντετοκούνμπο), ξεκίνησε πολύ ορθά τον Μήτογλου ως σέντερ, προσπαθώντας και να τραβήξει τον Φαλ εκτός ζωγραφιστού υπό το φόβο του μακρινού σουτ του Έλληνα διεθνή, αλλά και να εκμεταλλευτεί την post up ικανότητα του παίκτη του κοντά στη ρακέτα μετά το switching των φιλοξενούμενων. Όσο περνούσε η ώρα κι ενώ ο Ολυμπιακός ουσιαστικά είχε μονιμοποιήσει αυτού του είδους την άμυνα, ο Τούρκος τεχνικός στόχευσε επιδεικτικά τον PF του Ολυμπιακού (δηλ. Πίτερς ή Παπανικολάου), με το "4άρι" της πράσινης πεντάδας να σκρινάρει είτε άμεσα για τους ballhandlers, είτε να πραγματοποιεί το δεύτερο από τα διπλά ακόμα σε διάταξη για "Spain" pick n' roll. Επιπλέον, είδαμε τον Παπαπέτρου να ξεκινάει βασικός, με στόχο να υπάρξει ένας SF με ικανότητα στο low post απέναντι στον Κάνααν ("ανάσανε" επιθετικά μετά την απουσία του Γκραντ), ο οποίος ανέλαβε "αναγκαστικά" το συγκεκριμένο μαρκάρισμα από τη στιγμή που όπως είπαμε ο Παπανικολάου είχε πάει σε αυτό του Σλούκα κι ο Γουόκαπ ακολουθούσε τον Ναν. Με τον Γκριγκόνις στο παρκέ επιδιώχθηκε η τροφοδότησή του μέσω flare screens, σε μια προσπάθεια μείωσης των πράσινων επιθέσεων μέσω pick n' rolls δράσεων...
Γενικότερα, τις τελευταίες εβδομάδες βλέπουμε από τον Παναθηναϊκό μία προσπάθεια ένταξης μερικών νέων στοιχείων στις σετ επιθέσεις του. Μία βασική αλλαγή που παρατήρησαν οι περισσότεροι και χθες, έχει να κάνει με τα plays που εκτελούνται για την επιθετική εκμετάλλευση του Χουάντσο. Γνωρίζοντας ότι στο τελικό στάδιο της σεζόν τα "κλειστά" ματς θα πολλαπλασιαστούν, ο κόουτς Αταμάν χρειάζεται τον Ισπανό στο παρκέ, καθώς είναι από τους λίγους παίκτες στην Ευρώπη που μπορούν να αμυνθούν αποτελεσματικά και στην περιφέρεια και στην πίσω ζώνη μετά από αλλαγές. Για αυτόν το λόγο, προσπαθεί να τον εντάξει περισσότερο και στην επίθεση, δουλεύοντας καταστάσεις που ευνοούν το ρεπερτόριό του, όπως για παράδειγμα τα κοψίματα μακριά από τη μπάλα ή αυτά που προέρχονται από "ψεύτικα" on ball screens στον άξονα. Ο Πίτερς αντιμετώπισε πολλά προβλήματα στο συγκεκριμένο πλαίσιο χθες και φυσικά ήταν μία επιλογή που επιβάλλεται να διατηρηθεί και στη συνέχεια (πρέπει να αναζητηθούν και μακρινές εκτελέσεις του μετά από screens κι όχι μόνο οι στατικές). Ο Χουάντσο είναι top class παίκτης και μία τρομερή προσωπικότητα για τα αποδυτήρια μίας ομάδας που θέλει να πρωταγωνιστεί. Το τριφύλλι οφείλει να εμπιστευτεί τη σπουδαία επένδυση που πραγματοποίησε μαζί του το περσινό καλοκαίρι και να τη στηρίξει μέχρι τέλους...
Δύο καινούργια plays που βλέπουμε να δοκιμάζει ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Τουρκίας τελευταία στοχεύουν σε παραγωγικότητα των γκαρντς. Τόσο για τον Σλούκα, όσο και για τον Ναν πλέον ενεργοποιούνται δύο δράσεις που δε βλέπαμε από το ξεκίνημα της σεζόν. Στην πρώτη ουσιαστικά "καθαρίζεται" η αριστερή πλευρά του μισού γηπέδου κι οι δυο τους επιχειρούν διείσδυση με την "καλή" τους, αριστερή ντρίμπλα, ενώ στη δεύτερη αμφότεροι ξεκινούν από τα δεξιά και παίρνουν δύο διαδοχικά on ball screens, που τους βοηθούν να έρθουν κεντρικά και να σουτάρουν ή να δημιουργήσουν...
Όπως έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν, Μπαρτζώκας κι Αταμάν δε θεωρούνται, ούτε είναι "tacticians". Είναι εξαιρετικοί στο να δημιουργούν σύνολα με συγκεκριμένη ταυτότητα παιχνιδιού και στο να εντοπίζουν τα κατάλληλα "υλικά" για να εφαρμόσουν το αγωνιστικό στυλ που τους αρέσει. Παρόλα αυτά, ειδικά ο Έλληνας τεχνικός έχει δείξει ένα διαφορετικό πρόσωπο στα φετινά ντέρμπι των αιωνίων από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός άρχισε να ανεβάζει την ομαδική απόδοσή του. Ο επιθετικό playbook των νταμπλούχων Ελλάδας είναι αρκετά προσαρμοσμένο στις αδυναμίες της πράσινης πλευράς και στηρίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στην εκμετάλλευση τους. Επιπρόσθετα, η άμυνα με αλλαγές ενεργοποιείται άμεσα κι όχι από το δεύτερο ημίχρονο κι έπειτα όπως έχουμε δει να συμβαίνει σε σχεδόν όλα τα παιχνίδια της Ευρωλίγκα. Ο πάγκος του τριφυλλιού είχε ετοιμάσει εκπλήξεις στον αγώνα του πρώτου γύρου της regular season της Α1, ωστόσο στα επόμενα ματς είτε αργούσε να απαντήσει στις ερυθρόλευκες κινήσεις, είτε δεν απαντούσε καν και στηριζόταν στο δικό του πλαίσιο ανάπτυξης. Αυτό είδαμε να αλλάζει χθες και φυσικά θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνει στα επόμενα (κρισιμότερα) ντέρμπι που έρχονται...
ΥΓ. Την επόμενη εβδομάδα ξεκινούν τα Playoffs της Ευρωλίγκα κι όπως καταλαβαίνετε θα τα πούμε πολλές φορές. Καλή επιτυχία στις ομάδες μας...