O Jimmy Jump αναλύει τα ευρωπαϊκά παιχνίδια των ελληνικών ομάδων και σκιαγραφεί το αγωνιστικό "πορτραίτο" του Βισέντε Ταμπόρδα που αποκτά ο Παναθηναϊκός!
Βισέντε Ταμπόρδα
Ο Βισέντε Ταμπόρδα γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου του 2001 στην περιοχή Γκουαλεγουάι της Αργεντινής. Η ποδοσφαιρική ενασχόλησή του ξεκίνησε από έναν τοπικό σύλλογο και σε ηλικία εννέα ετών εντάχθηκε στις ακαδημίες της Μπόκα Τζούνιορς. Πέρασε από όλα τα τμήματα υποδομών της και το 2021 κατάφερε να πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του σε ανδρικό επίπεδο. Προκειμένου να βρει σημαντικό χρόνο συμμετοχής, το καλοκαίρι του επόμενου έτους δόθηκε δανεικός στην Πλάτενσε μέσω της οποίας ουσιαστικά πήρε τις πρώτες του σημαντικές εμπειρίες στο κορυφαίο πρωτάθλημα της πατρίδας του. Επέστρεψε πιο έτοιμος, ωστόσο και πάλι ήταν εμφανές ότι δεν υπολογιζόταν για βασικό στέλεχος. Ξαναδόθηκε δανεικός στην Πλατένσε, με την οποία έγραψε ιστορία πριν λίγους μήνες καθώς κατέκτησε το πρωτάθλημα Απερτούρα με τέσσερις συνεχόμενες εκτός έδρας νίκες στη διαδικασία των νοκ άουτ με μονούς αγώνες!
Ο Ταμπόρδα είναι ένα παιδί με έντονο ταπεραμέντο. Είναι... γνήσιο τέκνο της αργεντίνικης ψυχοσύνθεσης και διακρίνεται για το πάθος και τη μαχητικότητά του. Όλα αυτά συμβαίνουν εντός αγωνιστικού χώρου, αφού εκτός γηπέδων είναι πιο ήρεμος και λιγομίλητος. Διακρίνεται από ομαδικό πνεύμα και δε θα δημιουργήσει προβλήματα στην καθημερινότητα των συμπαικτών και των προπονητών του. Σε αυτό το στάδιο της καριέρας του θέλει να συνδυάσει την ποδοσφαιρική τρέλα που διαθέτει με ανάληψη περισσότερων πρωτοβουλιών. Έχει μεγάλη όρεξη να πετύχει και να ηγηθεί ενός συνόλου, ακόμα κι αν χρειαστεί να θυσιάσει ορισμένα πράγματα για τις ανάγκες του πλάνου. Θα έπρεπε να είναι πιο ψύχραιμος ποδοσφαιρικά. Δεν "κρύβεται", ζητά συνεχώς τη μπάλα και "αγαπά" τις πρωτοβουλίες...
Η βασική θέση του είναι εκείνη του επιτελικού μέσου. Έχει χρησιμοποιηθεί και στα πλάγια της μεσοεπιθετικής γραμμής, ωστόσο δε θα έλεγα ότι του ταιριάζει αυτός ο ρόλος, εκτός αν η τακτική προσέγγιση της ομάδας του περιλαμβάνει ένα σχέδιο που επιζητά από κάποιον εξτρέμ να λειτουργεί ως δεύτερο "10άρι" σε φάση ανάπτυξης. Κάτι τέτοιο βλέπουμε στον Παναθηναϊκό με τον Τζούρισιτς (για αυτόν το λόγο αποκτήθηκε κι ένας παίκτης με τα χαρακτηριστικά του Ζαρουρί). Αν θέλετε τη γνώμη μου (θα αναλύσουμε παρακάτω τα δεδομένα), προσωπικά θεωρώ ότι ο Ταμπόρδα έχει όλα τα εχέγγυα να μετατραπεί σε ένα εξαιρετικό δημιουργικό "8άρι" χαμηλών μέτρων, "τύπου" Βιγιαφάνιες στην πρώτη χρονιά του Γιοβάνοβιτς στον πράσινο πάγκο. Τακτικά χρειάζεται μεγάλη βελτίωση, επειδή στην Αργεντινή δρούσε εντός ενός πλαισίου που διακρινόταν για την "απλότητά" του. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Πλατένσε είναι ένα σύνολο με κυρίως παθητικές τοποθετήσεις στο γήπεδο, κάτι που δεν ταιριάζει απόλυτα σε έναν παίκτη τέτοιων χαρακτηριστικών. Σοβαρό πλάνο επιθετικής ανάπτυξης δεν υπήρχε και το βάρος είχε δοθεί στην άμυνα και στην παραγωγή φάσεων στο transition...
Ο νέος χαφ του Παναθηναϊκού διαθέτει καλή τεχνική κατάρτιση. Προσφέρει ποιοτικές υποδοχές της μπάλας κι έχει την ικανότητα να παράξει ρήγματα μέσω "1vs1" καταστάσεων. Το θέμα είναι ότι δεν τις "ψάχνει" όσο θα έπρεπε και συνήθως επιλέγει να πασάρει. Όταν αποφασίσει να ντριμπλάρει στηρίζεται κυρίως στις τεχνικές επαφές και το χαμηλό κέντρο βάρους του και λιγότερο στην ταχυδύναμη. Εξαιτίας του μεγέθους του, δυσκολεύεται να διατηρήσει τον έλεγχο υπό καθεστώς έντονης πίεσης όταν έχει την κατοχή με πλάτη στο τέρμα. Είναι δεξιοπόδαρος και διαθέτει την ποιότητα να αυξήσει τα ποιοτικά τελειώματα της ομάδας του από οποιαδήποτε απόσταση. Στην Ελλάδα βέβαια είναι αναγκαίο να σουτάρει περισσότερο, αφού υπάρχουν περίοδοι που δεν γίνεται καθόλου ευθέως απειλητικός για την αντίπαλη εστία. Τα σουτ που επιχειρεί είναι κυρίως τεχνικά και συχνά υπολείπονται σε δύναμη. Είναι εξαιρετικός εκτελεστής στημένων φάσεων που "απαιτούν" σέντρα. Βάζει πολλά εσωτερικά φάλτσα στη μπάλα κι είναι δεδομένο ότι θα βοηθήσει τον Παναθηναϊκό σε αυτό το κομμάτι με "γεμάτα" κι "έξυπνα" γεμίσματα. Ανάλογου "είδους" χτυπημάτων θα προσφέρει κι όταν θα σεντράρει, αν και γενικώς δεν του αρέσει πολύ να σηκώνει τη μπάλα από το έδαφος. Όταν χρησιμοποιείται στο αριστερό άκρο, δοκιμάζει αρκετές φορές και το "κακό" πόδι του, όμως σε αυτές τις περιπτώσεις τα ψηλά γυρίσματά του μειώνονται...
Όπως θα έχετε καταλάβει ήδη από τις αναφορές του τύπου, ο Ταμπόρδα είναι ένας δημιουργικός μέσος. Με τα χαρακτηριστικά που διαθέτει κι εντός ενός δουλεμένου και με στόχευση συνόλου είναι βέβαιο ότι θα παράξει πάσες-"κλειδιά", ενώ θα συνεισφέρει σημαντικά και στην καλή κυκλοφορία της μπάλας και στον έλεγχο του ρυθμού. Δε θα έχει κανένα πρόβλημα να ταιριάξει σε σύνολα που παίζουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και τους αρέσει να δουλεύουν συγκεκριμένες δράσεις και συνεργασίες. Ήδη τονίσαμε στο κείμενο παραπάνω, ότι ζητά συνεχώς τη μπάλα και δεν "κρύβεται". Συνήθως επιλέγει να πασάρει άμεσα, ωστόσο σίγουρα ψάχνει και τις πιο μακρινές μεταβιβάσεις κυρίως στις απέναντι πλευρές. Στον Παναθηναϊκό πρέπει να αυξήσει τον αριθμό των κάθετων προς την επίθεση και των προωθημένων εναλλαγών στον άξονα. Είναι διορατικός κι έξυπνος, ωστόσο μερικές φορές βιάζεται κι υποπίπτει σε λάθη που δεν αρμόζουν στο τεχνικό επίπεδό του. Πριν καν αποκτήσει τον έλεγχο, έχει σκεφτεί τι θα κάνει με τη μπάλα, απλά χωρίς ψυχραιμία και προσαρμογή με τις κινήσεις των συμπαικτών του. Προωθεί την ανάπτυξη της ομάδας του, είναι άμεσος στις κινήσεις του και το μόνο που έχει να κάνει είναι να βελτιώσει το συγχρονισμό του...
Με όπλα τη μαχητικότητα και την αυταπάρνησή του ο Ταμπόρδα είναι αποτελεσματικός και στο αμυντικό κομμάτι. Θέλει να είναι συνεπής και σε αυτό το σκέλος, μαρκάρει και πιέζει με επιθετικότητα και θα αυξήσει τον αριθμό των κλεψιμάτων της ομάδας του, ειδικά στο μοντέλο pressing που δοκιμάζει μέχρι τώρα ο Βιτόρια στη δεύτερη ζώνη ανάπτυξης των αντιπάλων. Δε θα διστάσει να υποπέσει σε μερικά χρήσιμα αλλά και σκληρά μαρκαρίσματα ή τάκλιν. Χρειάζεται να δουλέψει τη φυσική του κατάσταση και παράλληλα πρέπει να αρχίσει να καταμερίζει ιδανικότερα τις αντοχές του κατά τη διάρκεια ενός ενενηνταλέπτου. Επίσης, ο οργανισμός οφείλει να παρουσιαστεί έτοιμος να τον αντιμετωπίσει με σωστό τρόπο σε αυτό το κομμάτι, επειδή προέρχεται από πρωτάθλημα με διαφορετικό καλεντάρι. Η λίγκα της Αργεντινής βρίσκεται σε εξέλιξη, δεν ξεκουράστηκε το καλοκαίρι και μετά τα Χριστούγεννα πιθανότατα να χρειαστεί διαχείριση. Δε θεωρείται πολύ αθλητικός, ενώ παράλληλα δεν έχει αντιμετωπίσει τραυματισμούς στη μέχρι τώρα καριέρα του...
Ο πρώην άσος της Πλατένσε δεν είναι πολύ γρήγορος. Μπορεί να είναι ευκίνητος και να καταφέρνει να ξεφεύγει από τους αντιπάλους του λόγω (και) του χαμηλού κέντρου βάρους του, ωστόσο δεν πρέπει να περιμένετε να δείτε κάποιον ταχυδυναμικό μέσο. Όπως καταλαβαίνετε είναι αναγκαίο να πλαισιωθεί με ταχείς παίκτες, προκειμένου να "κρυφτεί" ως ένα βαθμό η συγκεκριμένη αδυναμία του. Ανταποκρίνεται καλύτερα εντός ενός πλαισίου παιχνιδιού που η ομάδα του ελέγχει το ρυθμό. Έχει την ικανότητα να προσφέρει "κουβαλήματα" της μπάλας και να δημιουργήσει αποτελεσματικά τόσο σε σετ καταστάσεις, όσο και σε φάσεις άμεσων επιθέσεων. Δε σταματά να τρέχει και "βγάζει" ένταση κι ενέργεια όσο έχει αντοχές. Είναι ανθεκτικός, δεν αποφεύγει τις μονομαχίες και τις επαφές και σε καμία περίπτωση δεν υπολείπεται σε σκληράδα. Το ύψος του είναι 1,78 μ. και δεν είναι αλτικός, οπότε η προσφορά του στον αέρα θα είναι ελάχιστη...
Όπως συμβαίνει στις περισσότερες μεταγραφές των ελληνικών ομάδων κι εξαιτίας της ποδοσφαιρικής ασχετοσύνης που διακρίνει το 99% των ποδοσφαιρικών δημοσιογράφων (και φυσικά των οικονομικών "πάρε-δώσε" τους με τις Π.Α.Ε.) ο ερχομός του Ταμπόρδα έχει συνδυαστεί με αμέτρητες άστοχες αναλύσεις. Όσοι από εσάς με διαβάζουν χρόνια, θα γνωρίζουν ότι τρέφω μεγάλη συμπάθεια στο αργεντίνικο ποδόσφαιρο, οπότε γνωρίζω τον παίκτη πάρα πολύ καλά. Όσα αναφέραμε κι αναλύσαμε παραπάνω αποτελούν το πραγματικό προφίλ του 24χρονου μέσου και δε χωρούν καμία αμφισβήτηση...
Ο Ταμπόρδα έρχεται στον Παναθηναϊκό για να αντικαταστήσει πιθανότατα τον ποιοτικότερο παίκτη του περσινού πρωταθλήματος που δεν ήταν άλλος από τον Ουναχί. Οι συγκρίσεις μαζί του είναι άδικες προς τον Αργεντινό, όπως και για τους περισσότερους παίκτες που θα μπορούσε να φέρει το τριφύλλι σε περίπτωση που δεν κρατούσε το Μαροκινό. Ο οργανισμός πρέπει να πάψει να προχωρά σε αναφορές που εξυπηρετούν επικοινωνιακούς σκοπούς και να αποδεχθεί ότι αυτήν τη στιγμή πήρε ένα μέσο που δε βρίσκεται στο επίπεδο εκείνου που αντικατέστησε, αλλά μπορεί να βελτιωθεί και να γίνει ένας εξαιρετικός χαφ για τα ελληνικά δεδομένα...
Προσωπικά, εξέφρασα τους προβληματισμούς μου σχετικά με το κατά πόσο ο Αργεντινός θα μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά παίζοντας στο "10" εξαιτίας των ταχυδυναμικών χαρακτηριστικών του. Επαναλαμβάνω, ότι κατά τη γνώμη μου πρέπει να δουλευτεί σε ρόλους χαμηλών μέτρων (π.χ. δίπλα στον Τσιριβέγια), αφού θέλει χώρους για να δημιουργήσει και παράλληλα μπορεί να προσφέρει κι αμυντικά. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν οι προδιαγραφές να ταιριάξει εξαιρετικά και με τον Πελίστρι στη δεξιά πλευρά της ανάπτυξης, γιατί ο Ουρουγουανός είναι γρήγορος και θέλει να έχει κοντά του έναν παίκτη με ευχέρεια στην πάσα (για αυτό ταιριάζει μαζί του κι ο Μπακασέτας/στην ανάλυση του Καλάμπρια είχαμε επισημάνει ότι εξυπηρετεί τον πρώην παίκτη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)...
Πραγματικά, θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς θα τον διαχειριστεί ο Βιτόρια, ειδικά σε μία χρονική περίοδο που ο Μπακασέτας δείχνει να σε καλύτερη κατάσταση από την περσινή. Η ποιότητα υπάρχει στο "πακέτο" του Ταμπόρδα, ωστόσο ο σύλλογος πρέπει να διαχειριστεί ορθολογικά τις αδυναμίες του. Δεν είναι Ουναχί, ωστόσο μέσω ενός σωστού πλάνου κι ανάγνωσης των δεξιοτήτων του, υπάρχουν σημαντικά περιθώρια εξέλιξης. Το club πρέπει να αντιμετωπίσει ως επένδυση τη συγκεκριμένη μεταγραφή (τα 4.500.000 ευρώ που δαπανήθηκαν για την αγορά του δεν είναι λίγα) και να εκπονήσει ένα πλάνο αξιοποίησής της για το παρόν και για το μέλλον. Για τον Παναθηναϊκό του Αλαφούζου θα χρειαστεί τύχη κι ευνοϊκές συγκυρίες για να προκύψει κάτι τέτοιο, όμως εμείς οφείλουμε να περιμένουμε να δούμε πόσο συνειδητοποιημένοι ήταν αυτοί που επέλεξαν τον Ταμπόρδα τη δεδομένη χρονική στιγμή...
ΥΓ. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού δε μπορεί να έχει σοβαρές απαιτήσεις από την ομάδα του όσο τη διοικεί ο Αλαφούζος. Το club υστερεί σε οργάνωση και δεν έχει πολλά στελέχη με ικανότητες που αρμόζουν στο μέγεθός του. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα του κλαπεί κάποιος τίτλος όπως το 2023, το 2015 ή το κύπελλο του 2017 και στη χειρότερη οι βασικοί στόχοι θα έχουν χαθεί από το φθινόπωρο. Για να συμβεί κάτι άλλο θα πρέπει να προκύψει κάποιο θαύμα ανάλογο του... Ολισαντέμπε το 2004 ή του Π.Α.Ο.Κ. πρόπερσι. Το βασικό πρόβλημα δεν είναι ούτε αν έφυγε ο Ουναχί, ούτε ποιος θα αντικαθιστούσε τον Βαγιαννίδη ή τον Ιωαννίδη...
ΥΓ2. Μπορεί να μην ακούγεται (άδικα) ιδιαίτερα ελκυστικό σε πολλούς, αλλά ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάψει να μην εκμεταλλεύεται έναν παίκτη όπως ο Μπακασέτας. Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει ακόμα κι αν έμενε ο Ουναχί...