Ο Κυριακόπουλος, τα πραγματικά χαρακτηριστικά του Τουμπά (κι όχι αυτά που λένε τα άμπαλα τσιράκια του Αλαφούζου), ένα ρόστερ χωρίς "6άρι", τα ερωτηματικά για το πλάνο Βιτόρια και το βασικό ζητούμενο για το νέο Παναθηναϊκό! To SportPortal2014.blogspot.gr αναλύει...
Η συγκεκριμένη στήλη δημιουργήθηκε το 2016 με στόχο να παρουσιάζει με κάθε λεπτομέρεια τους νέους ποδοσφαιριστές, προπονητές και τεχνικούς διευθυντές των ''μεγάλων'' ομάδων! Δίνει έμφαση σε όσους δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί στο ευρύ κοινό και κυρίως προέρχονται από την αγορά του εξωτερικού!
Αν κι ελάχιστοι ασχολούνται σοβαρά με όσα συμβαίνουν στον Παναθηναϊκού του Αλαφούζου κι η επόμενη μέρα μοιάζει πιο δυσοίωνη από ποτέ, οι πρώτες μεταγραφικές κινήσεις του διδύμου Παπαδημτρίου-Βιτόρια είναι γεγονός. Η αρχή έγινε με το "γνωστό" μας Γιώργο Κυριακόπουλο, ενώ η συνέχεια ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων καθώς για τη θέση του στόπερ αποκτήθηκε ο Αχμέντ Τουμπά, ένας παίκτης που είναι άγνωστος στους περισσότερους...
Επειδή κανένας δεν ξέρει το ακριβές πλάνο του Παναθηναϊκού για την περίοδο 2025-26, άπαντες περιμένουμε να δούμε πρώτα τα δείγματα της δουλειάς του Ρούι Βιτόρια για να καταλάβουμε προς τα πού θα βαδίσει σε τακτικό επίπεδο. Μέχρι να συμβεί αυτό, κάθε νέος ποδοσφαιριστής που αποκτάται θα αξιολογείται περισσότερο με βάση τα ατομικά του χαρακτηριστικά και λιγότερο με το κατά πόσο ταιριάζει στο ομαδικό πλαίσιο λειτουργίας. Όπως καταλαβαίνετε, άλλου είδους ανάλυση θα γινόταν για τους Κυριακόπουλο και Τουμπά αν το τριφύλλι σχεδίαζε να δουλέψει σε ένα σύστημα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, αλλιώς αν ξέραμε ότι ο Πορτογάλος τεχνικός θα επιμείνει σε ανάλογη φιλοσοφία με εκείνη που ακολουθούσε στις προηγούμενες δουλειές του. Επιπλέον, θα προσεγγίζαμε την κατάσταση εντελώς διαφορετικά αν γνωρίζαμε και το νέο αμυντικό μέσο του πράσινου συνόλου, καθώς όπως καταλαβαίνετε η συγκεκριμένη κίνηση θα κρίνει πολλά...
Σεβόμενοι την ποδοσφαιρική πραγματικότητα που κυριαρχεί αυτήν τη στιγμή στον Παναθηναϊκό, θα προσπαθήσουμε να σας βοηθήσουμε να καταλάβετε λίγο καλύτερα τις πραγματικές δυνατότητες-δεξιότητες του Τουμπά, ενώ παράλληλα θα ξεκαθαρίσουμε και τι ακριβώς σημαίνει η απόκτηση και του Κυριακόπουλου σε αυτήν τη φάση της καριέρας του. Για πάμε να ξεκινήσουμε...
Ο Αχμέντ Τουμπά γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου του 1998 στο Ρουμπέ της Γαλλίας. Κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας του πέρασε από τα τμήματα υποδομής των Τουρνέ, Εξέλσιορ, Σταντάρ Λιέγης και Βαλενσιέν, μέχρι που μεταπήδησε σε εκείνα της Ζούλτε Βάρεγκεμ. Χάρη στις εμφανίσεις του στην τελευταία, οι σκάουτερς της Μπριζ έδωσαν το πράσινο φως για την απόκτησή του το 2014, βλέποντας στο πρόσωπό του έναν άκρως ελπιδοφόρο αριστερό... μπακ! Πέρασε από όλες τις "μικρές" ομάδες του ιστορικού βελγικού συλλόγου και στα τέλη της σεζόν 2016-17 πήρε τις πρώτες του ευκαιρίες με τους άντρες. Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη για τον Αλγερινό και μετά από ένα χρόνο παραγκωνισμού και πόνων στο ισχίο (ήταν μέλος ενός συνόλου που κατέκτησε το πρωτάθλημα παρόλα αυτά), δόθηκε δανεικός στη Λέουβεν της β' κατηγορίας. Εκεί η κατάσταση έγινε χειρότερη για τον ίδιο, αφού αγωνίστηκε ελάχιστα. Επέστρεψε στη Μπριζ και μετά από ένα καλοκαίρι με ελάχιστες προτάσεις στα χέρια του, ήρθε η βουλγαρική Μπερόε για να σώσει την καριέρα του. Στη βαλκανική ομάδα πήρε χρόνο συμμετοχής στα πόδια του, αλλά κυρίως δοκιμάστηκε για πρώτη φορά ως κεντρικός αμυντικός. Οι μετοχές του ανέβηκαν κι όταν έληξε η παρουσία του εκεί, παραχωρήθηκε με μόνιμη μεταγραφή στη Βάαλβαϊκ!
Στην Ολλανδία άλλαξε εντελώς στάτους και μετά από δύο "γεμάτα" χρόνια στην Eredivisie πουλήθηκε έναντι 2.000.000 ευρώ στη Μπασακσεχίρ (είχε κρατήσει ποσοστό μεταπώλησης η Μπριζ, γιατί τον είχε παραχωρήσει χωρίς χρήματα)! Και στην Τουρκία συνέχισε τις πολύ καλές εμφανίσεις του, συμβάλλοντας καθοριστικά στην πορεία μέχρι τους "16" του Conference League και τον τελικό του κυπέλλου (εκεί ήρθε η ήττα από τη Φενέρ), οπότε ήταν αναμενόμενο ότι θα προκύψει το κάλεσμα από ανώτερο πρωτάθλημα. Η Λέτσε τον απέκτησε ως δανεικό και του έδωσε την ευκαιρία να ζήσει την εμπειρία της ιταλικής Serie A, ωστόσο ο Τουμπά δεν προσαρμόστηκε ποτέ και κατέγραψε ελάχιστες συμμετοχές. Επέστρεψε στον τουρκικό σύλλογο, ο οποίος τον έδωσε πάλι δανεικό, αυτήν τη φορά στη Μέχελεν. Η συγκεκριμένη απόφαση αποδείχθηκε κομβική για τον 27χρονο άσο, επειδή επανάκτησε το ρυθμό του και μπόρεσε να ξεχωρίσει σε μία ανταγωνιστική λίγκα όπως η βελγική. Ήταν από τους καλύτερους αμυντικούς του πρωταθλήματος κι αγωνίστηκε σε ένα σύνολο που διεκδίκησε την ευρωπαϊκή συμμετοχή, όμως δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να τον αγοράσει (η ρήτρα του "άγγιζε" τις 800.000 ευρώ). Αν και γεννήθηκε στη Γαλλία, αρχικά αγωνίστηκε με τις "μικρές" ομάδες του Βελγίου (μετακόμισε με την οικογένειά του στη χώρα όταν ήταν παιδί) και στη συνέχεια επέλεξε να φορέσει τη φανέλα της Αλγερίας, δηλαδή της πατρίδας των γονιών του. Μέχρι στιγμής έχει καταγράψει 14 συμμετοχές με 1 γκολ, υπήρξε μέλος της αποστολής για το Κόπα Άφρικα του 2024, αλλά δεν έχει καταφέρει να θεωρηθεί βασικό στέλεχος...
Ο νέος αμυντικός του τριφυλλιού είναι ένας χαρακτήρας που δύσκολα θα δημιουργήσει προβλήματα είτε στους συμπαίκτες του, είτε στον προπονητή του. Είναι αρκετά ήρεμος ενός κι εκτός γηπέδου, με συγκεκριμένη αντίληψη για όλα όσα συναντά γύρω του. Σίγουρα, έχει τα "κουμπιά" του, ωστόσο το πνευματικό προφίλ του δεν έχει καμία σχέση με αυτό συμπατριωτών του που έχουμε δει στη χώρα μας. Αν και του αρέσει να έχει ευθύνες και στη Μέχελεν είχε πρωταγωνιστικό ρόλο (τον έβλεπες συχνά να δίνει οδηγίες και να κατευθύνει), την παρούσα χρονική στιγμή δε θεωρείται ηγετική προσωπικότητα. Θεωρώ ότι δίπλα του χρειάζεται κάποιον που δε θα συμπληρώνει μόνο τα ποδοσφαιρικά-σωματικά χαρακτηριστικά που του λείπουν, αλλά επιπλέον θα αναλάβει και το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τη γενικότερη τοποθέτηση της αμυντικής γραμμής...
Ξεκίνησε την καριέρα του ως εξτρέμ (!), στη συνέχεια έγινε ακραίος μπακ, όμως πλέον δε μπορεί να εξυπηρετήσει άλλο ρόλο εκτός από αυτόν του κεντρικού αμυντικού. Τα τελευταία χρόνια δούλεψε πάνω σε σχηματισμούς με τριάδα στην άμυνα, όπου δεν κάλυπτε μόνο το αριστερό άκρο. Ειδικά την περσινή σεζόν τοποθετήθηκε και στον άξονα της τριπλέτας, ενώ υπό ειδικές συνθήκες έχει παίξει και δεξιά ακόμα σε τετράδα. Τακτικά έχει βελτιωθεί πάρα πολύ, ειδικά μετά το πέρασμά του από την Ιταλία. Παρόλα αυτά χρειάζεται περεταίρω δουλειά, καθώς στηρίζεται κυρίως στην αξιοπρόσεκτη ποδοσφαιρική οξυδέρκεια που έχει κι όχι τόσο στις "γνώσεις" που έχει αποκτήσει από την επαγγελματική πορεία του. Όπως καταλαβαίνετε, από τη στιγμή που μπορεί να "διαβάζει" τις φάσεις, οι αδυναμίες του πάνω σε αυτό το κομμάτι "κρύβονται" ως ένα βαθμό, απλά εμείς οφείλουμε να καταγράψουμε την πραγματικότητα...
Όπως θα έχετε διαβάσει-ακούσει ήδη ο Τουμπά είναι αριστεροπόδαρος. Το κύριο προσόν του έχει να κάνει με την ικανότητά του με τη μπάλα στα πόδια και την επάρκεια που υποδεικνύει στις μεταβιβάσεις του. Η συγκεκριμένη δεξιότητά του τον καθιστά ικανοποιητική λύση για να βελτιωθεί η αντίδραση του συνόλου χαμηλά απέναντι σε έντονο pressing του αντιπάλου κι η προσπάθεια εύστοχης κι έγκαιρης μεταφοράς της μπάλας στο επόμενο επιθετικό τρίτο, όμως δεν αρκεί απλά το ατομικό ταλέντο. Χρειάζεται γενικότερο πλάνο και κατάλληλες τοποθετήσεις από όλους τους παίκτες, ώστε να επιτευχθούν οι παραπάνω ομαδικοί στόχοι. Ο διεθνής Αλγερινός έχει ψύχραιμες αντιδράσεις, πασάρει αρκετά καλά προς τα πλάγια κι όχι πάντα σε κοντινές αποστάσεις, ενώ διαθέτει ποιοτικές διαγώνιες και μακρινές μεταβιβάσεις από το πίσω μέρος του γηπέδου. Αν κι είναι ομαδικός, υπάρχουν στιγμές που δοκιμάζει ατομικά ανεβάσματα κάποιων μέτρων και γενικά δε φοβάται να πάρει τη μπάλα. Ψάχνει τις πρωτοβουλίες τέτοιου τύπου, ειδικά όταν αισθάνεται ασφάλεια κι εμπιστοσύνη...
Πάμε τώρα στο κομμάτι της αναχαίτισης. Ο Τουμπά ανταποκρίνεται καλύτερα όταν μαρκάρει επιτόπια τον επιτιθέμενο, σε κλειστούς χώρους κι αφού πρωτύτερα έχει καταφέρει να μείνει κοντά του. Εντός μιας τέτοιας κατάστασης τα πηγαίνει πολύ καλά, καθώς εκτός των άλλων βρίσκει τον τρόπο να κόβει όταν ο επιθετικός τον βάζει στην πλάτη του. Επιπρόσθετα, θα προσφέρει άμεσες ανακτήσεις μέσω προβολών του, εκμεταλλευόμενος το ταλέντο του να "διαβάζει" τις φάσεις και να βγαίνει πρώτος πάνω στη μπάλα. Έχοντας ύψος 1,90 μ. καταλαβαίνετε ότι έχει το βασικό... εφόδιο για να κερδίσει εναέριες μονομαχίες, αλλά κάπου εδώ ήρθε η στιγμή να περάσουμε στις αδυναμίες του...
Παρότι έχει σημαντικό μέγεθος, η αλτικότητά του σε συνδυασμό με την αδυναμία του στο να ελέγχει γεμίσματα και σέντρες προς το μέρος του, δεν τον καθιστούν ως τον απόλυτο "κεφαλοσφαιριστή". Αντιμετωπίζει προβλήματα και κερδίζει μάχες στον αέρα κυρίως όταν έχει ξεκάθαρο προβάδισμα λόγω ύψους. Δεν είναι ιδιαίτερα αθλητικός και κατά καιρούς πέφτει θύμα μυϊκών τραυματισμών (δεν έχει ευπάθεια παρόλα αυτά). Στο μαρκάρισμα του λείπει η επιθετικότητα κι η ένταση, ενώ παρότι δεν αποφεύγει τις επαφές και διαθέτει δυνατό κορμό, δεν είναι τόσο ανθεκτικός και σκληρός στο παιχνίδι του. Χρησιμοποιεί το τάκλιν του κυρίως για να βάλει "στοπ" σε κάποια αντίπαλη τελική κι οι κάρτες που αντικρύζει προέρχονται ως επί το πλείστον από τα λεγόμενα "έξυπνα" φάουλ (έχει αποβληθεί μόλις δύο φορές στην καριέρα του). Τέλος, η ταχύτητά του βρίσκεται σε μέτρια επίπεδα και γενικά μετά τα προβλήματα που αντιμετώπισε στο ισχίο, έχασε κατά πολλοίς την όποια ευκινησία διέθετε. Για αυτόν το λόγο δυσκολεύεται όταν αμύνεται σε φάση αντίπαλου transition. Συχνά μοιάζει βαρύς, με αργές αλλαγές κατεύθυνσης σώματος και πρώτων βημάτων. Προς το τέλος της σεζόν που ολοκληρώθηκε έμεινε εκτός δράσης εξαιτίας ενός προβλήματος. Θέλω να δω πώς θα επιστρέψει, αλλά από την άλλη πλευρά δε χρειάζονται κι υπερβολές. Για παράδειγμα, ο -άλλου επιπέδου- Μάγκνουσον το καλοκαίρι του 2023 δεν ήταν πολύ πιο γρήγορος από τον Αλγερινό...
Συνοπτικά, ο Τουμπά είναι ένας κεντρικός αμυντικός που από τη μία ταιριάζει σε σύνολα που επιδιώκουν να παίξουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας επειδή έχει ικανότητα με τη μπάλα στα πόδια, όμως από την άλλη σε τέτοιου είδους σύνολα δυσκολεύεται να αμυνθεί σε φάσεις αντίπαλου transition. Αυτό το μειονέκτημά του "κρύβεται" όταν αποτελεί μέλος μίας ομάδας που ακολουθεί μία πιο παθητική τακτική, όμως εντός αυτού του πλαισίου δε μπορεί να γίνει παραγωγικός με τη μπάλα στα πόδια που είναι το κύριο προσόν του. Με λίγα λόγια δηλαδή, μέχρι τώρα δυσκολεύεται να φτάσει σε ένα επίπεδο που πιθανότατα αρμόζει στην ποιότητά του, γιατί πολύ απλά δεν ταιριάζει απόλυτα σε καμία προπονητική φιλοσοφία...
Κατά τη γνώμη μου, ο Τουμπά πρέπει να ενταχθεί είτε εντός ενός σχηματισμού με τριάδα στην άμυνα που θα περιλαμβάνει πλαισίωσή του από τους Μπράουν-Ίνγκασον προκειμένου να καλύπτονται οι αδυναμίες του και να βρίσκει την ελευθερία να ξεδιπλώνει τα τεχνικά χαρακτηριστικά του, είτε πρέπει να χρησιμοποιείται κυρίως με τον Αμερικανό σε τετράδες, καθώς μόνο εκείνος (αν είναι υγιής) έχει την ταχύτητα και την αθλητικότητα που λείπουν από το νέο συμπαίκτη του. Οτιδήποτε διαφορετικό θα είναι ρίσκο και πιθανότατα θα δυσκολέψει αφάνταστα την πορεία του Αλγερινού στη χώρα μας. Φυσικά, τα ποσά συμβολαίου που ακούγονται δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, αφού μιλάμε για έναν παίκτη που μέχρι τώρα οι αμοιβές του δεν ξεπέρασαν ποτέ τις 600.000 ευρώ...
Για το "πονεμένο" αριστερό άκρο της άμυνας, ο Παναθηναϊκός αποφάσισε (απόλυτα λογικά και δίκαια) να ανανεώσει το συμβόλαιο του Φίλιπ Μλαντένοβιτς και προχώρησε στην αγορά του Γιώργου Κυριακόπουλου. Ο Έλληνας άσος επιστρέφει στα πάτρια εδάφη μετά από την εξαετή αξιόλογη πορεία του στη Serie A με τη φανέλα των Σασουόλο, Μπολόνια και Μόντσα, με μοναδικό στόχο να πρωταγωνιστήσει και να επιστρέψει στην Εθνική ομάδα όσο δύσκολο κι αν φαντάζει αυτό λόγω της παρουσίας των Τσιμίκα-Γιαννούλη...
Ο Κυριακόπουλος αποτελεί σαφώς μία πιο γνωστή περίπτωση ποδοσφαιριστή για τους φίλους του τριφυλλιού. Οι περισσότεροι γνωρίζουν τι μπορεί να προσφέρει και σίγουρα συγκαταλεγόταν ανάμεσα στις ποιοτικότερες υλοποιήσιμες ελληνικές λύσεις. Ο 29χρονος (05-02-1996) μπακ-χαφ προέρχεται από μία σχετικά καλή ατομικά σεζόν στη Μόντσα, ωστόσο η συγκεκριμένη ομάδα ήταν μία από τις χειρότερες της σύγχρονης ιστορίας του ιταλικού ποδοσφαίρου κι υποβιβάστηκε "εύκολα". Τα πράγματα θα είχαν κυλήσει πιο ευχάριστα για τον ίδιο αν το σύνολο που αγωνιζόταν λειτουργούσε καλύτερα ομαδικά και παρότι όπως είπαμε κατέγραψε θετικές εμφανίσεις, επέλεξε να αποδεχτεί την πράσινη πρόταση και να μην περιμένει πιθανό ιταλικό ενδιαφέρον...
Δεν είναι κρυφό ότι η βασική θέση του είναι αυτή του αριστερού μπακ-χαφ σε συστήματα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς ή χωρίς εξτρέμ. Έχει χρησιμοποιηθεί και πιο προωθημένους ρόλους, ωστόσο πλέον μετά την αξιοπρόσεκτη βελτίωσή του στο τακτικό κομμάτι, καλύπτει ικανοποιητικότερα τη θέση του αριστερού ακραίου αμυντικού. Πρόκειται για εξαιρετικό χαρακτήρα, που σε όλη την πορεία του παρέμεινε ταπεινός και ψύχραιμος...
Το βασικό προσόν του έχει να κάνει με τα εξαιρετικά χτυπήματα που διαθέτει με το αριστερό, είτε αυτά προέρχονται μετά από ολοκλήρωση μίας ατομικής ενέργειας, είτε είναι με μία επαφή μετά από πάσα συμπαίκτη του. Οι σέντρες του θα είναι από τις καλύτερες της Super League 1 και θα δημιουργήσουν πολλά προβλήματα στις αντίπαλες άμυνες χάρη στο ποιοτικό εσωτερικό φάλτσο που χρησιμοποιεί και δίνει ύψος και την κατάλληλη ταχύτητα στη μπάλα. Εννοείται ότι διαθέτει καταπληκτική φυσική κατάσταση για τα ελληνικά δεδομένα, είναι ψηλός για τις ανάγκες της θέσης του (1,86 μ.), δυνατός κι αρκετά γρήγορος. Δεν αντιμετωπίζει προβλήματα με την ευκινησία ή το άλμα του, όμως οι δείκτες του εδώ θα μπορούσαν να είναι και καλύτεροι. Είναι ικανός εκτελεστής στημένων φάσεων και του αρέσει να δοκιμάζει συχνά το πόδι του με δύναμη από κάθε απόσταση (στην Ιταλία "πατούσε" συχνά στην περιοχή και σκόραρε μερικά τέρματα). Δεν είναι ο παίκτης που στρέφεται έντονα στο "1vs1", όμως θα υπάρξουν στιγμές που θα παράξει ρήγματα με ντρίμπλα ακόμα και σε συνθήκες που δεν έρχεται με ταχύτητα και δύναμη από το πίσω μέρος του γηπέδου, αλλά θα προσποιείται στηριζόμενος στην τεχνική των επαφών του. Ταιριάζει απόλυτα σε ομάδες που θέλουν να ξεδιπλώνουν συνεργασίες από τα πλάγια και να παίζουν ποδόσφαιρο κυριαρχίας, καθώς είναι ομαδικός και παίρνει πρωτοβουλίες με τη μπάλα στα πόδια. Μάλιστα, θα τον δείτε να επιχειρεί και προωθημένες πάσες από την πίσω ζώνη, με στόχο να ξεδιπλώσει την ανάπτυξη με χαμηλές και καίριες μεταφορές προς το επόμενο στάδιο. Επιπλέον, είναι εξαιρετικός σε καταστάσεις κάθε είδους transition...
Όπως κι ο Τουμπά, έτσι κι ο Κυριακόπουλος είναι ένα "εργαλείο" που θα ταίριαζε απόλυτα σε ένα σχηματισμό με τρεις κεντρικούς αμυντικούς. Κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν ο Βιτόρια δοκίμασε τέτοιου είδους ιδέες, ωστόσο εξαιτίας κάποιων άσχημων συγκυριών κι έλλειψης χρόνου για ομαδική βελτίωση, άφησε το συγκεκριμένο πλάνο στην άκρη. Την παρούσα χρονική στιγμή δε μπορούμε να γνωρίζουμε τι έχει στο μυαλό του για φέτος, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει γενικότερα πολλούς παίκτες που θα μπορούσαν να "κουμπώσουν" σε τέτοια συστήματα. Φανταστείτε για παράδειγμα τους Βαγιαννίδη-Μλαντένοβιτς σε ρόλo full back, τον Ιωαννίδη με τον Σφιντέρσκι μαζί στην επίθεση, έναν πιο απελευθερωμένο Τετέ (το ίδιο ισχύει και για τους Τζούρισιτς-Μπακασέτα) ή τους Τσέριν, Σιώπη και Μαξίμοβιτς σε δυάδα μπροστά από την αμυντική τριάδα. Ακόμα κι αλχημείες θα ήταν πιθανό να προσφέρουν, όπως για παράδειγμα ο Κώτσιρας σαν δεξιός στόπερ ή ο Πελίστρι ως δεξιός μπακ-χαφ...
Όλα αυτά είναι απλώς μερικές ιδέες. Οι προπονητές ξέρουν καλύτερα κι έχουν το δικό τους σκεπτικό. Πέραν από το τι θα γίνει από εδώ και πέρα σε μεταγραφικό επίπεδο, η μεγαλύτερη ανάγκη του Παναθηναϊκού έχει να κάνει κυρίως με την εύρεση ενός ταιριαστού με τις δεξιότητες του ρόστερ τακτικού πλάνου κι έπειτα με την απόκτηση ποδοσφαιριστών. Εφόσον καταλήξουν στο πρώτο, τότε θα είναι πιο εύκολο να βρεθούν τα κομμάτια που λείπουν. Αν δε γίνει το συγκεκριμένο ξεκαθάρισμα, τότε θα προκύψει ποδοσφαιρικός... αχταρμάς σαν τον περσινό. Εμείς από εδώ είχαμε αναφέρει έγκαιρα πόσο μη ταιριαστά ήταν μεταξύ τους τα κομμάτια που επιλέγονταν από Παπαδημητρίου-Αλόνσο κατά την καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο, παρότι αναμφίβολα είχαμε να κάνουμε με άκρως ποιοτικές προσθήκες. Μάλιστα, οι πράσινοι είχαν καταφέρει με αγωνιστικό μπάτζετ άνω των 45.000.000 ευρώ, να αφήσουν πολλές θέσεις χωρίς δεύτερη επιλογή είτε μετά τον Αύγουστο (π.χ. δεύτερο "6άρι" και δεύτερο φορ), είτε μετά το Γενάρη (δεύτερο "6άρι" ξανά γιατί ο Σιώπης δεν είναι τέτοιος, δεύτερο αριστερό εξτρέμ, δεύτερος αριστερός μπακ)...
Λίγο μετά τη γνωστοποίηση της πρόσληψης του Βιτόρια είχαμε αναλύσει με κάθε λεπτομέρεια όλες τις πτυχές της φιλοσοφίας του. Ο Παναθηναϊκός μέχρι την προσθήκη του Σιώπη και τον παραγκωνισμό του Αράο πλησίαζε στο στυλ παιχνιδιού που ήθελε ο προπονητής του, ο οποίος μέσα σε λίγες εβδομάδες είχε καταφέρει να βρει ρόλους σε παίκτες που φαίνονταν χαμένοι (βλ. Μαξίμοβιτς, Ουναχί, Πελίστρι κλπ.). Ο Σιώπης είναι ένας εξαιρετικός χαφ σε αυτά που μπορεί να κάνει, ωστόσο δεν είναι "6άρι" στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Το τριφύλλι κανονικά έχει ανάγκη από δύο δημιουργικούς αμυντικούς μέσους, στους οποίους δίπλα θα τοποθετούταν είτε ο Έλληνας διεθνής, είτε κάποιος εκ των Μαξίμοβιτς-Τσέριν. Για αυτόν το λόγο είδαμε να λειτουργεί καλύτερα το δίδυμο των δύο τελευταίων, καθώς ο Σλοβένος έχει τα στοιχεία να καλύψει αυτήν τη θέση, αρκεί να βελτιωθεί. Πολλοί μπορεί να εστιάζουν στο θέμα παραμονής του Ουναχί, όμως ο τρόπος που ο Παναθηναϊκός θα κινηθεί για να καλύψει τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ κενά στη θέση "6", είναι το ίδιο -ίσως και παραπάνω- κομβικός για το φετινό "ταβάνι" του. Φυσικά, αφού πρώτα λάβουμε ως δεδομένο ότι τελικά θα προκύψει μία συμβατή "συνταγή" με τα χαρακτηριστικά όλου του ρόστερ και των προπονητικών δυνατοτήτων του Βιτόρια...
ΥΓ. Ο Παναθηναϊκός του Αλαφούζου δεν πρόκειται ποτέ να πετύχει τους στόχους του, εκτός αν η τύχη φανεί κάτι παραπάνω από "καλή" μαζί του. Όσο καλή δουλειά κι αν γίνεται από το αγωνιστικό τμήμα, κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα που η ανικανότητα του ιδιοκτήτη και των στελεχών του θα κοστίσουν. Ο άνθρωπος πρέπει να ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΆΜΕΣΑ από τα παναθηναϊκά δρώμενα, ακόμα κι αν... κοιμηθεί κάποια στιγμή ο Θεός κι έρθει το πρωτάθλημα. Φέτος ξεκινά η 14η σεζόν του στην πράσινη διοίκηση, οπότε και σε περίπτωση υλοποίησης του... 1/14 η πορεία του είναι κάτι παραπάνω από ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ...