Το Analysis Portal επιστρέφει στο SportPortal2014.blogspot.gr και σας παρουσιάζει το νέο επιθετικό του Ολυμπιακού, Miguel Ángel Guerrero!
Στη δεύτερη κίνησή του από το εξωτερικό (μετά από αυτή του νεαρού μέσου Μαντί Καμαρά) προχώρησε πριν από λίγες μέρες ο Ολυμπιακός, ο οποίος απέκτησε τον Ισπανό Miguel Ángel Guerrero. Οι ερυθρόλευκοι αντιμετώπισαν σοβαρό πρόβλημα (και) στην επιθετική τους γραμμή την περασμένη σεζόν και με την απόκτησή του πρώην άσου της Λεγανιές ευελπιστούν να βρουν τον παίκτη που θα πλαισιώσει ιδανικά τον Karim Ansfarifard (ή αυτόν που θα τον αντικαταστήσει σε περίπτωση πώλησής του) στην κορυφή της επίθεσής τους.
Το Analysis Portal κάνει πρεμιέρα στο SportPortal2014.blogspot.gr για το φετινό καλοκαίρι και σας τον παρουσιάζει με κάθε λεπτομέρεια, δίνοντας-όπως πάντοτε-και τη δική του εκτίμηση για την επιτυχία ή όχι της μεταγραφής. Για να ξετυλίγουμε το κουβάρι σιγά σιγά...
Ο Guerrero γεννήθηκε στο Τολέδο στις 12/07/90 κι όπως είναι φυσικό, έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στον τοπικό σύλλογο της περιοχής του. Αφού πέρασε και από τα τμήματα υποδομής της Ράγιο Βαγιεκάνο, το καλοκαίρι του 2009 μετακόμισε στη δεύτερη ομάδα της Αλμπαθέτε και δύο χρόνια αργότερα εντάχθηκε στους νέους της Σπόρτινγκ Χιχόν. Στους άνδρες προωθήθηκε μετά από ένα χρόνο κι αποτέλεσε έναν από τους βασικούς πυλώνες στην άνοδό τους στην Primera Division τη σεζόν 2014-15. Με τα χρώματα των ροχιμπλάνκος του Χιχόν έκανε ντεμπούτο στο κορυφαίο πρωτάθλημα της χώρας του (στις 23/08/15 κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης εντός έδρας), ενώ στη συνέχεια, αν και η ομάδα του υποβιβάστηκε, εκείνος παρέμεινε στα μεγάλα σαλόνια φορώντας τη φανέλα της τότε νεοφώτιστης Λεγανιές. Στις τρεις περιόδους που αγωνίστηκε στη LaLiga μέτρησε συνολικά 76 συμμετοχές, 11 γκολ και 5 ασίστ.
Το αγωνιστικό του πορτραίτο
Ο Guerrero είναι μια περίπτωση ποδοσφαιριστή που δεν θα τον δείτε ποτέ να μην δίνει το 100% των δυνάμεών του μέσα στο γήπεδο. Τέτοιες προσωπικότητες σχεδόν πάντα κερδίζουν την εμπιστοσύνη του προπονητή τους, ενώ κρίνονται απαραίτητες για τα αποδυτήρια μιας ομάδας με υψηλούς στόχους. Κρατήστε το αυτό...
Ο 27χρονος άσος σίγουρα δε συγκαταλέγεται στην κατηγορία των επιθετικών που μπορούν να σηκώσουν μόνοι τους το βάρος μιας επίθεσης. Τα τελειώματά του στηρίζονται κυρίως στην τεχνική και το καλό του πόδι είναι το δεξί. Του αρέσει να βγαίνει περιφερειακά, να υποδέχεται τη μπάλα (είναι εξαιρετικός όταν έχει πλάτη την αντίπαλη εστία-δεν διστάζει να παλέψει για κάθε μπαλιά, δείγμα της μαχητικότητας και του πάθους του) και να τη ''σπάει'' στα πλάγια σχεδόν πάντα με τον πιο απλό τρόπο (σπάνια επιχειρεί να ντριμπλάρει τον αντίπαλο αμυντικό ή να δοκιμάσει κάποια δύσκολη πάσα, μάλλον επειδή δεν έχει εμπιστοσύνη στη μέτρια τεχνική του κατάρτιση). Τα επίπεδα της ταχύτητάς του είναι κανονικά (ούτε πολύ γρήγορος, ούτε πολύ αργός), ενώ διαθέτει καλό άλμα και είναι αρκετά επικίνδυνος στο ψηλό παιχνίδι (το ύψος του είναι 1,80μ.). Η φυσική του κατάσταση κρίνεται-τουλάχιστον-ικανοποιητικότατη για τα δεδομένα του ελληνικού πρωταθλήματος (δεν θυμάμαι να έχει τραυματιστεί ποτέ), όπως φυσικά και η τακτική του παιδεία (στη ''σφιχτή'' Λεγανιές των τελευταίων χρόνων γυρνούσε πολλές φορές πίσω, προκειμένου να ακολουθήσει κάποιον στόπερ που ''ανέβαινε'' το κέντρο). Ακόμα, μπορεί να υποστηρίξει μια φιλοσοφία που απαιτεί το πρεσάρισμα και στα 4/4 του γηπέδου, καθώς όπως έγραψα παραπάνω ο χαρακτήρας του δεν του επιτρέπει την...εξοικονόμηση δυνάμεων ή τη χαλάρωση. Στα (πολύ) θετικά του πρέπει να συμπεριλάβω και τις έξυπνες θέσεις που παίρνει στα όρια της νοητής γραμμής του offside, όπως και τις ανάλογες κινήσεις που κάνει εντός κι εκτός ''κουτιού''...
Το ''ταβάνι'' του παρέμεινε χαμηλά, εξαιτίας της αδυναμίας του να φανεί συνεπής στον τομέα του σκοραρίσματος. Οι εκτελέσεις του δεν είναι τόσο κακές, ωστόσο πολλές φορές λειτουργεί κι αγωνίζεται σαν μην έχει πίστη στις δυνατότητές του. Κατά τη γνώμη μου, αν βρεθεί σε ένα περιβάλλον που τον εμπιστεύονται και τον στηρίζουν απόλυτα, θα μπορέσει να δείξει πράγματα που ούτε ο ίδιος δεν περιμένει από τον εαυτό του. Ο Ολυμπιακός και η Ελλάδα είναι μια από τις τελευταίες του ευκαιρίες να πετύχει κάτι σημαντικό στην καριέρα του και θα είναι κρίμα να την πετάξει στα σκουπίδια...
Εκτίμηση μεταγραφής
Ο Pedro Martins είναι ένας προπονητής που στηρίζεται σε συστήματα με έναν επιθετικό (4-2-3-1 ή 4-3-3). Πολλά από τα αγωνιστικά στοιχεία του Guerrero (αμφιβάλλω εξαιρετικά αν αποτελεί επιλογή του Πορτογάλου) ταιριάζουν με αυτά που θέλει να διαθέτει το 9άρι του (περιφερειακό παιχνίδι, μαχητικότητα, ικανότητα ''ανοίγματος'' του παιχνιδιού στα πλάγια, πρεσάρισμα), όμως η χαμηλή παραγωγικότητά του (ο στόχος του πρέπει να είναι τα 10-12 γκολ στο ελληνικό πρωτάθλημα) πρέπει να τον προβληματίζει έντονα για τη στελέχωση της μεσοεπιθετικής του γραμμής. Σε περίπτωση που ο Ισπανός φορ υπολογίζεται για βασικός, οι εξτρέμ του νέου Ολυμπιακού πρέπει να έχουν την ικανότητα να σκοράρουν ακόμα και διψήφιο αριθμό τερμάτων μέσα στη χρονιά και παράλληλα να συγκλίνουν προς τον άξονα. Ο Χριστοδουλόπουλος μπορεί να υποστηρίξει έναν τέτοιο ρόλο από τα αριστερά, επομένως το βάρος πρέπει να δοθεί στην αναζήτηση ενός ακόμα παραγωγικού πλάγιου μέσου και στην επαναφορά του Φορτούνη στα στάνταρ που βρισκόταν επί εποχής Μίτσελ. Αν οι ερυθρόλευκοι δε μπορέσουν να βρουν κάτι τέτοιο στην αγορά (μην ξεχνάμε ότι θα υπάρξει γερή μείωση του μπάτζετ τους), καλό θα ήταν να πουλήσουν τον Ansarifard και να βρουν έναν επιθετικό με μεγαλύτερη εκτελεστική δεινότητα από τον Guerrero. Σε διαφορετική περίπτωση η συγκεκριμένη μεταγραφή θα αποδεχθεί ρίσκο και το βάρος της ευθύνης θα πέσει στο προπονητικό επιτελείο, που θα αναγκαστεί να βρει λύσεις χωρίς σημαντικές πιθανότητες επιτυχίας...