Λίγες ώρες πριν το πρώτο τζάμπολ των φετινών Playoffs, o Jimmy Jump παρουσιάζει Μακάμπι Τ.Α. και Μπαρτσελόνα! Εξειδικευμένη στατιστική ανάλυση, καταγραφή της αγωνιστικής φιλοσοφίας τους, οι πιθανοί παίκτες-κλειδιά στις σειρές και τι πρέπει να προσέξουν Παναθηναϊκός κι Ολυμπιακός!
Η πιο κρίσιμη περίοδος της σεζόν έφτασε! Η οχτάμηνη δουλειά των ομάδων σχεδιάστηκε με τέτοιον τρόπο, ώστε η φετινή version τους να "αγγίξει" το 100% τώρα. Οι μάχες που ιστορικά αναδεικνύουν τους ήρωες των διαχρονικών ιστοριών μας ξεκινούν και μετά από έξι χρόνια περιλαμβάνουν και τους δύο εκπροσώπους μας...
Παναθηναϊκός κι Ολυμπιακός ολοκλήρωσαν με εντυπωσιακό τρόπο τη regular season, ωστόσο μόνο οι πράσινοι κατάφεραν να πλασαριστούν σε θέση (2η) που δίνει πλεονέκτημα έδρας στην οχτάδα. Η μοίρα τα έφερε έτσι, που θα βρεθούν αντιμέτωποι με ιστορικές ομάδες της διοργάνωσης, αναβιώνοντας ζευγάρια και σειρές που στο παρελθόν συνδυάστηκαν με όμορφες στιγμές για το ελληνικό μπάσκετ. Ελάχιστες ώρες πριν την έναρξη των πιο... τρελών δύο εβδομάδων της σεζόν, πάμε να αναλύσουμε όλα τα δεδομένα και των δύο ματσαρισμάτων που μας ενδιαφέρουν περισσότερο, ξεκινώντας από αυτό του τριφυλλιού...
Παναθηναϊκός-Μακάμπι Τ.Α./ Στατιστική ανάλυση (advanced stats)
Pace (μ.ό. κατοχών): Μακάμπι Τ.Α. 73,7 (1η)- Παναθηναϊκός 69,6 (13ος)
ΟRtg (πόντοι ενεργητικό ανά 100 κατοχές): Μακάμπι Τ.Α. 119,6 (4η)- Παναθηναϊκός 116 (9ος)
DRtg (πόντοι παθητικό ανά 100 κατοχές): Παναθηναϊκός 109,6 (1ος)- Μακάμπι Τ.Α. 117,2 (12η)
eFG% (ποσοστό ευστοχίας σε σουτ εντός πεδιάς): Παναθηναϊκός 55,5% (6ος)- Μακάμπι Τ.Α. 54,3% (11η)
DRB% (ποσοστό κερδισμένων αμυντικών ριμπάουντς): Παναθηναϊκός 68,3% (15ος)- Μακάμπι Τ.Α. 68% (16η)
ORB% (ποσοστό κερδισμένων επιθετικών ριμπάουντς): Μακάμπι Τ.Α. 35,3% (1η)- Παναθηναϊκός 30,7% (7ος)
AST% (ποσοστό πόντων που προέρχονται με ασίστς): Μακάμπι 61,7% (7η)- Παναθηναϊκός 57% (13ος)
TOV% (ποσοστό κατοχών που καταλήγει σε λάθος): Μακάμπι 13,8% (3η)- Παναθηναϊκός 15,6% (12ος)
Στατιστικά αντιπάλων όταν παίζουν απέναντί τους:
eFG%: Παναθηναϊκός 53% (3ος)- Μακάμπι Τ.Α. 56,5% (16η)
AST%: Παναθηναϊκός 57,8% (6ος)- Μακάμπι Τ.Α. 61,7% (12η)
ΤΟV%: Παναθηναϊκός 16,5% (4ος)- Μακάμπι Τ.Α. 15,2% (8η)
Προσωπικά το καλοκαίρι έβλεπα τη Μακάμπι Τ.Α. πολύ ψηλά στη φετινή regular season. Η διατήρηση του περσινού βασικού κορμού της, η στοχευμένη μεταγραφική ενίσχυση κι η αγωνιστική άνοδος που παρουσίαζε πέρσι όσο περνούσε ο καιρός την καθιστούσαν στα μάτια μου ως μία από τις κυριότερες υποψηφιότητες για μία θέση στην πρώτη τετράδα. Όσα έγιναν στο Ισραήλ, η απομάκρυνσή της από την ιστορική έδρα της και τα προβλήματα που προέκυψαν στα οικονομικά του club ήταν λογικό να "γράψουν" στην απόδοσή της. Παρόλα αυτά, το σύνολο του κόουτς Κάτας θα δώσει ξανά το παρόν στα Playoffs με στόχο να επαναλάβει τις ανταγωνιστικές εμφανίσεις της περσινής χρονιάς κόντρα στη Μονακό...
Ο πρώην τεχνικός του τριφυλλιού έχει δημιουργήσει μία ομάδα με αρκετά καλή επιθετική λειτουργία, παρότι δεν πρόκειται για την πιο εύστοχη. Η παραγωγικότητά της φτάνει σε υψηλά επίπεδα, διότι παίζει με το πιο γρήγορο ρυθμό στη EuroLeague, είναι η καλύτερη ομάδα στο επιθετικό ριμπάουντ, σημαντικό ποσοστό πόντων της προέρχεται από ασίστς κι επειδή συνήθως έχει μικρό αριθμό λαθών (η πορεία των τελευταίων στοιχείων της θα αποβεί άκρως καθοριστική στη σειρά)...
Όπως είναι λογικό, οι ηγέτες της σε αυτόν τον τομέα είναι οι Μπράουν (μέχρι τα Play-in αντιμετώπιζε προβλήματα εκτελεστικά) και Μπόλντγουιν, οι οποίοι εκτελούν ή δημιουργούν συνεχώς. Ο Ισραηλινός τεχνικός ξεδιπλώνει το επιθετικό του playbook ως επί το πλείστον με on ball δράσεις για τους δύο Αμερικανούς γκαρντς του. Σε αυτές περιλαμβάνονται πολλές καταστάσεις που αναπτύσσονται με δύο screens στην κορυφή και με... κάμποση "1-3-1" διάταξη, καθώς η γραμμή των ψηλών του δεν έχει στελεχωθεί από πολλούς παίκτες με ικανότητα στην περιφερειακή εκτέλεση...
Στον αμυντικό τομέα τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά για την αντίπαλο του Παναθηναϊκού. Παρότι παρουσιάζουν μία μικρή βελτίωση σε σχέση με πέρσι, οι Ισραηλινοί δυσκολεύονται πολύ στον τομέα των περιστροφών και των καλύψεων στις σετ καταστάσεις, ενώ δεν είναι και τόσο αποτελεσματικοί στο αμυντικό ριμπάουντ. Παρόλα αυτά, χάρη στην αθλητικότητά τους και τα ρίσκα που παίρνουν για την παραγωγή κλεψιμάτων, είναι ικανοί στο να οδηγούν τους αντιπάλους τους σε λάθη και να βρίσκουν εύκολους πόντους στο αγαπημένο τους transition...
Για να μπορέσει να "κρύψει" τη συγκεκριμένη αδυναμία του συνόλου του, ο κόουτς Κάτας δοκιμάζει συχνά "match-up" ζώνες, περίπου στα πρότυπα των ιδεών που παρουσίαζε κάποτε ο κορυφαίος Ντέιβιντ Μπλατ. Αυτή η προσέγγιση σε συνδυασμό με τη "μονιμοποίηση" των ψηλών σχημάτων με τον εξαιρετικό Κόλσον στο "3", πολλές φορές φέρνει επιθυμητά αποτελέσματα για τη Μακάμπι, που τη βοηθούν να ξεφεύγει από δύσκολες καταστάσεις για την ίδια. Προσωπικά, θεωρώ σίγουρη την παρουσίαση τέτοιου είδους προσαρμογών από την πλευρά τους και δε θα μου φανεί καθόλου περίεργο να δούμε τον Αμερικανό combo forward ή τον Κλίβελαντ στην κορυφή αμυντικών διατάξεων "3-2" κλπ.. Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να παρουσιαστεί έτοιμος εδώ...
Το ζευγάρι που ίσως κρίνει το αποτέλεσμα της σειράς σε βάθος χρόνου είναι αυτό του Λεσόρ με τον Νίμπο. Οι δυο τους πραγματοποιούν ακόμα μία πολύ καλή χρονιά, ωστόσο τώρα θα δείξουν από τι μέταλλο είναι φτιαγμένοι. Επίσης, ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται κι ο Μπλατ, ο οποίος αν κι έρχεται "πίσω" από τους Μπράουν-Μπόλντγουιν, προσφέρει λύσεις τόσο μέσω της καλής περιφερειακής εκτέλεσής του, όσο και με τη δημιουργία του...
Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός είναι ανώτερη ομάδα, παρότι ηττήθηκε και στα δύο ματς της κανονικής περιόδου. Βέβαια, υπάρχουν παράμετροι στο συγκεκριμένο ζευγάρι, που πιθανώς να τον δυσκολέψουν αν δεν παρουσιαστεί τακτικά και ψυχολογικά έτοιμος. Οι πράσινοι πρέπει αρχικά να ανταπεξέλθουν στην ενέργεια της Μακάμπι και να μη φανούν "υποδεέστεροι". Ο κόουτς Αταμάν δεν πρέπει να επιμείνει στο σφικτό rotation και παιδιά όπως ο Αντετοκούνμπο κι ο Χουάντσο θα είναι απαραίτητα. Η εξασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ κι οι καλές επιλογές στην επίθεση από παίκτες όπως ο Ναν, θα στρώσουν στο δρόμο για ένα καλό αποτέλεσμα στην άμυνα, διότι η ελληνική ομάδα έχει αποδείξει ότι μπορεί να προστατέψει το καλάθι της στις σετ καταστάσεις, ενώ διαθέτει και γκαρντς που έχουν την ικανότητα να αμυνθούν στην πρώτη γραμμή (βλ. Γκραντ, Γκριγκόνις, ακόμα κι ο Καλαϊτζάκης θα μπορούσε να έχει ρόλο). Ο Σλούκας είναι σίγουρο, ότι θα βρει πολλούς χώρους να δημιουργήσει στο "5vs5" κόντρα σε αυτόν τον αντίπαλο, οπότε επιθετικά πρέπει να προσεχθεί μόνο ό,τι αναφέραμε παραπάνω για την πιθανή χρησιμοποίηση ζώνης με αθλητικά φόργουντς στη μπροστινή γραμμή άμυνας από τη Μακάμπι. Φυσικά, έχω μεγάλη περιέργεια να δω πώς το τριφύλλι θα αντιμετωπίσει τα ψηλά σχήματα του Κάτας, καθώς αυτό είναι κάτι που δεν ταιριάζει με τη φιλοσοφία του προπονητή του. Θα μείνει ο Γκριγκόνις στο μαρκάρισμα του Κόλσον; Θα πάει ο Λιθουανός στον Ούεμπ για παράδειγμα κι ο πράσινος PF στον Αμερικανό; Θα δούμε πεντάδες με τον Χουάντσο ή τον Παπαπέτρου στο "3"; Oι απαντήσεις θα αρχίσουν να δίνονται από αύριο...
Μπαρτσελόνα-Ολυμπιακός/ Στατιστική ανάλυση (advanced stats)
Pace (μ.ό. κατοχών): Μπαρτσελόνα 71,4 (5η)- Ολυμπιακός 66,8 (18ος)
ΟRtg (πόντοι ενεργητικό ανά 100 κατοχές): Ολυμπιακός 116,9 (7ος)- Μπαρτσελόνα 115,8 (10η)
DRtg (πόντοι παθητικό ανά 100 κατοχές): Μπαρτσελόνα 110,9 (3η)- Ολυμπιακός 111 (4ος)
eFG% (ποσοστό ευστοχίας σε σουτ εντός πεδιάς): Ολυμπιακός 55,8% (4ος)- Μπαρτσελόνα 55,6% (5η)
DRB% (ποσοστό κερδισμένων αμυντικών ριμπάουντς): Ολυμπιακός 70,1% (4ος)- Μπαρτσελόνα 70% (6η)
ORB% (ποσοστό κερδισμένων επιθετικών ριμπάουντς): Μπαρτσελόνα 32,9% (3η)- Ολυμπιακός 29,8% (13ος)
AST% (ποσοστό πόντων που προέρχονται με ασίστς): Ολυμπιακός 68,2% (1ος)- Μπαρτσελόνα 62,7% (6η)
TOV% (ποσοστό κατοχών που καταλήγει σε λάθος): Ολυμπιακός 14,5% (5ος)- Μπαρτσελόνα 15,3% (10η)
Στατιστικά αντιπάλων όταν παίζουν απέναντί τους:
eFG%: Μπαρτσελόνα 52,5% (2η)- Ολυμπιακός 53,3% (5ος)
AST%: Μπαρτσελόνα 57,4% (5η)- Ολυμπιακός 61,4% (11ος)
ΤΟV%: Ολυμπιακός 16,1% (5ος)- Μπαρτσελόνα 14,5% (12η)
Αν κι η αποχώρηση του Σάρας σε συνδυασμό με εκείνη του Μίροτιτς είχαν απλώσει ένα... μικρό πέπλο μυστηρίου για τη φετινή προσπάθειά της, η Μπαρτσελόνα ξεκίνησε εντυπωσιακά τη σεζόν. Μέχρι ενός σημείου έπαιξε εξαιρετικό μπάσκετ κι ο κόουτς Γκριμάου είχε παρουσιάσει ένα αρκετά ενδιαφέρον πρότζεκτ. Η κύρια αμφιβολία που είχε διαμορφωθεί στο μυαλό μου εκείνη την περίοδο, είχε να κάνει με τα ποσοστά ετοιμότητας που θα επιδείκνυε το συγκεκριμένο γκρουπ όταν κάποια πράγματα δε θα κυλούσαν όπως θα τα περίμενε. Τελικά, ο "φόβος" μου για τους Καταλανούς επιβεβαιώθηκε, αφού οι αντιδράσεις τους μετά από άσχημα αποτελέσματα ή κατά τη διάρκεια κακών διαστημάτων στους αγώνες τους, δεν ήταν σταθερά καλές. Παρόλα αυτά, κατάφεραν να διατηρήσουν τη θέση τους στην πρώτη τετράδα κι κατέκτησαν το πλεονέκτημα έδρας σε μία σεζόν που το χρειάζονταν περισσότερο από ποτέ στη σύγχρονη ιστορία τους...
Σε γενικές γραμμές οι πρωταθλητές Ισπανίας έχουν ισορροπημένο στυλ παιχνιδιού. Εξακολουθούν να έχουν μία από τις πιο αποτελεσματικές άμυνες της διοργάνωσης, ωστόσο οι επιθετικοί δείκτες τους παρουσίασαν μία πτώση όσο κυλούσε η regular season. Το μεγαλύτερο πρόβλημά τους ήταν η αύξηση των λαθών τους, διότι δεν έπαψαν ποτέ να εκτελούν με καλό ποσοστό ευστοχίας. Άλλωστε ΚΑΙ για αυτόν το λόγο έφεραν πίσω στις τάξεις τους έναν PG σαν τον Ρούμπιο. Επιπρόσθετα, παίζουν σε πολύ υψηλό ρυθμό παιχνιδιού και πρόκειται για μία από τις καλύτερες ομάδες της EuroLeague στο επιθετικό ριμπάουντ...
Ο κόουτς Γκριμάου δεν προσπάθησε να αλλάξει άμεσα την επιθετική φιλοσοφία που άφησε η προηγούμενη προπονητική κατάσταση στη Βαρκελώνη. Πλέον, στηρίζεται σχεδόν ολοκληρωτικά σε σχήματα με δύο γκαρντς (συνήθως βλέπουμε τον Σατοράνσκι με τον Λαπροβίτολα και τον Ρούμπιο με τον Γιοκουμπάιτις) κι η παραγωγή του βασίζεται σε καλάθια μετά από ασίστς κι όχι τόσο σε ατομικές ενέργειες. Εκτός της δεδομένης ικανότητας των κοντών του στη δημιουργία, η συγκεκριμένη ικανότητα της Μπαρτσελόνα "ανθίζει", γιατί πολύ απλά έχει στο ρόστερ της ένα σέντερ όπως ο Βέσελι, ο οποίος κάνει τα πάντα φέτος. Εκτός του φοβερού Τσέχου άσου κι ο Κάλινιτς μπορεί να συνεισφέρει εδώ, ενώ οι Πάρκερ και Γουίλι προσθέτουν και την πτυχή των "1vs1" απειλής. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον Αμπρίνες, για τον οποίο εκτελούνται εξαιρετικά plays μακριά από τη μπάλα για περιφερειακές εκτελέσεις του...
Όπως αναφέραμε και παραπάνω, η Μπαρτσελόνα έχει μία από τις καλύτερες αμυντικές λειτουργίες της φετινής διοργάνωσης. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον Ολυμπιακό, οπότε η λογική λέει ότι θα δούμε κυρίως "σφικτά" ματς σε αυτήν τη σειρά. Ένα στοιχείο που έχουν οι νταμπλούχοι Ελλάδας και θα τους βοηθήσει πολύ στο ματσάρισμα έχει να κάνει με την προστασία του ζωγραφιστού τους και τη σταθερή αποτελεσματικότητα που παρουσιάζουν στον τομέα του αμυντικού ριμπάουντ. Θα είναι πολύ σημαντικό αμφότερα να διατηρηθούν κι από εδώ και πέρα, διότι οι Καταλανοί είναι άκρως επικίνδυνοι στο... κυνήγι επιθετικών "σκουπιδιών". Εξίσου είναι σαφές, ότι οι ερυθρόλευκοι θα μπορέσουν να αυξήσουν και τη συγκομιδή τους μέσω του transition αν κι η αντίπαλός της πραγματοποιεί γρήγορες επιστροφές μέχρι σήμερα...
Άλλος ένας τομέας που περιμένω να δω πώς θα εξελιχθεί έχει να κάνει με τον αριθμό των ασίστς της ελληνικής ομάδας. Ο Ολυμπιακός παίζει στο πιο χαμηλό τέμπο της διοργάνωσης και παράλληλα αποτελεί το σύνολο με το μεγαλύτερο ποσοστό πόντων μέσω τελικών πασών. Από την πλευρά της η Μπαρτσελόνα έχει αποδείξει ότι μπορεί να μειώσει τη δημιουργία των αντιπάλων της, χωρίς όμως να τον ωθεί σε πολλά λάθη (οι Πειραιώτες έτσι κι αλλιώς παίζουν low mistake basketball). Παράλληλα, βρίσκουν τον τρόπο να "κατεβάζουν" τα ποσοστά ευστοχίας τους (οι ερυθρόλευκοι έχουν το τέταρτο καλύτερο eFG% της EuroLeague), κάτι που σε συνδυασμό με τις έγκαιρες επιστροφές τους ίσως να "μαρτυρά" για ποιους λόγους οι Καταλανοί δε "μάτσαραν" καλά με το σύνολο του κόουτς Μπαρτζώκα στις αναμετρήσεις της κανονικής περιόδου...
Στη συγκεκριμένη σειρά τα περισσότερα ερωτηματικά συντροφεύουν τη Μπαρτσελόνα. Ο Ολυμπιακός ξέρουμε τι πρόκειται να παρουσιάσει σε γενικές γραμμές. Θεωρώ βέβαιο ότι, ο κόουτς Μπαρτζώκας θα δοκιμάσει τη γνωστή άμυνα με αλλαγές ακόμα και μέσω χαμηλών σχημάτων με τον Παπανικολάου στο "4", ενώ βάσει των χαρακτηριστικών των Ισπανών οφείλει να βρει τρόπους να αυξήσει την παραγωγικότητα της ομάδας του, επειδή τα στατιστικά στοιχεία προδιαθέτουν για μία σειρά που οι νταμπλούχοι Ελλάδας θα δυσκολευτούν να σκοράρουν με τον τρόπο που τους έχουμε συνηθίσει...
Το βασικότερο "στοίχημα" για τους περσινούς φιναλίστς της διοργάνωσης έχει να κάνει με το κατά πόσο θα καταφέρουν να επιβληθούν των αντιπάλων τους στο κομμάτι της σκληράδας και την πνευματικής ετοιμότητας. Εκεί υπερτερεί ο Ολυμπιακός κι εκεί πρέπει να ποντάρει. Οι ερυθρόλευκοι έχουν αποδείξει πως μπορούν να επιβάλλουν το ρυθμό τους μέσω ενός πιο physical τρόπου άμυνας και πίεσης, ενώ μοιάζουν πιο έτοιμοι να διαχειριστούν τις τελευταίες κατοχές ενός "κλειστού" αγώνα. Καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό είναι να συμβεί ξανά κάτι τέτοιο, καθώς ποιοτικά η Μπαρτσελόνα είναι ανώτερη κι οι αγωνιστικές διαφορές μεταξύ των ομάδων ελάχιστες και συγκεκριμένες...
Η παρθενική παρουσία του κόουτς Γκριμάου σε Playoffs είναι σίγουρα πολύ ενδιαφέρουσα. Δε χωρά καμία αμφιβολία ότι θα αντιμετωπίσει διαστήματα που δε θα μπορεί να διαχειριστεί όλες τις καταστάσεις γύρω του, όμως γενικά μπορεί να παράξει ιδέες που θα βοηθήσουν τους παίκτες του να βγουν από τη... λάσπη. Κατά τη γνώμη μου, θα ρίξει ιδιαίτερο βάρος στην εκπόνηση επιθετικών plays που θα προσπαθήσουν να φέρουν την επίθεσή του σε καταστάσεις που ευνοούν τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά της σε ατομικό επίπεδο. Για παράδειγμα, περιμένω τον Κάλινιτς να συμμετέχει περισσότερο είτε παίζοντας στο low post, είτε με ρόλο screener ή να αναζητούνται έντονα οι εκτελέσεις του Πάρκερ απέναντι στον Πίτερς (ίσως δούμε τον Παπανικολάου εδώ). Επίσης, αξίζει να προσέξουμε αν και πόσο θα αποφευχθεί η συνεχή αναζήτηση των ball screens από τον σέντερ, προκειμένου να μην προκύψουν ζευγάρια κάποιου γκαρντ της Μπαρτσελόνα με τον Φαλ στην περιφέρεια μετά το ερυθρόλευκο switch. Τα δύο πρώτα ματς στη Βαρκελώνη θα κρίνουν πολλά...