Ο Jimmy Jump καταγράφει στο SportPortal2014.blogspot.gr τα τακτικά δεδομένα της πρώτης αναμέτρησης του Παναθηναϊκού με τη Μακάμπι Τ.Α. και τοποθετείται για τη συνέχεια της σειράς!
Μετά από μία αναμέτρηση με πολλές ανατροπές τόσο στο σκορ, όσο και στην ψυχολογική κατάσταση των ομάδων, ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από τη Μακάμπι Τ.Α. στο Ο.Α.Κ.Α. κι απώλεσε άμεσα το πλεονέκτημα έδρας που είχε αποσπάσει κερδίζοντας τη δεύτερη θέση στη regular season. Οι πράσινοι δεν κατάφεραν να πάρουν προβάδισμα στη σειρά και πλέον καλούνται να κάνουν το 1-1 αύριο και πάλι στην έδρα τους, προκειμένου να μη μείνουν με 1,5 πόδι εκτός συνέχειας της διοργάνωσης...
Ο χρόνος πιέζει, καθώς έχουμε συνεχόμενες αγωνιστικές υποχρεώσεις. Πάμε να δούμε τι κρατήσαμε από το χθεσινοβραδινό παιχνίδι...
Στο πρώτο ημίχρονο ο κόουτς Αταμάν παρουσίασε επιθετικά:
- Το συνηθισμένο "Zipper" που γίνεται για τον Ναν, με στόχο να μετακινηθεί μέσω διπλών συνεχόμενων screens από την αριστερή πλευρά στη δεξιά. Η συγκεκριμένη επιλογή δοκιμάστηκε ως εισαγωγική, για να... στρωθεί ο δρόμος για την ανάπτυξη μιας "2-3" επίθεσης με τον Αμερικανό σκόρερ και τον Σλούκα στην κορυφή. Αυτή η ιδέα δοκιμάστηκε και με τον πρώην NBAer στην αριστερή πλευρά να παίρνει pick από τον Λεσόρ...
- Διπλά "κάθετα" screens για τον Ναν, ο οποίος ξεκινούσε από χαμηλά και μετακινούταν στην κορυφή, ώστε να αναπτύξει δράση με τον Μήτογλου ή τον Αντετοκούνμπο σε σχήμα "1-3-1" (ο Λεσόρ έμεινε κάτω από το καλάθι στην πρώτη περίπτωση). Για τον Αμερικανό σκόρερ είδαμε και κεντρικά pick n' rolls στην κανονική μορφή τους...
- Κεντρικά, πλάγια και "Spain" pick n' rolls για τον Σλούκα. Σε μία κατοχή για τον πράσινο αρχηγό έγιναν διπλά screens από Μήτογλου-Λεσόρ, οι οποίοι ουσιαστικά "έκλεισαν" σα... δίφυλλη πόρτα πάνω στον Μπράουν...
- Σχέδιο για τροφοδότηση του Λεσόρ στο low post, όπου στο ξεκίνημά του ο Σλούκας πήρε "staggered" screens για να μετακινηθεί από τα δεξιά προς τα αριστερά κι ο Γάλλος κινήθηκε κάθετα προς το καλάθι για να πάρει screen από τον Γκριγκόνις. Έπειτα ο διεθνής σέντερ έφτασε σε σημείο που μπορούσε να πάρει πάσα χαμηλά από τον πράσινο αρχηγό. Ανάλογος προσανατολισμός υπήρξε και σε μία άλλη περίπτωση, όπου ο πρώην άσος της Παρτιζάν κι ο Λιθουανός πλάγιος αναμείχθηκαν σε screens στον άξονα για κεντρική δράση του Σλούκα. Ο Λεσόρ κατέληξε στην καρδιά του ζωγραφιστού, επειδή δε γινόταν να τροφοδοτηθεί, πήγε για κεντρικό pick n' roll με τον Έλληνα PG και τότε ο Χουάντσο έκοψε μακριά από τη μπάλα, όντας στη δεξιά γωνία (κι αφού νωρίτερα προσπάθησε να μπερδέψει την άμυνα των Ισραηλινών, πηγαίνοντας για screen στην αδύνατη πλευρά στον Γκριγκόνις)...
- "2-3" επίθεση με το δίδυμο Γκραντ-Βιλντόσα στο παρκέ. Εδώ προβλέπονταν διπλά ball screens και για τους δύο, ακόμα και για τον Αργεντινό όταν εκείνος "έτρεχε" επίθεση με κεντρικό pick n' roll. Για τον περσινό M.V.P. του EuroCup αναπτύχθηκε και "2vs2" κατάσταση στο πλάι με τον Λεσόρ, αλλά κι "Spain" στη δεξιά πλευρά με ανάμειξη του Γάλλου και του Χουάντσο...
Από την άλλη πλευρά ο κόουτς Κάτας είχε ετοιμάσει για το επιθετικό playbook της ομάδας του:
- "Spain" pick n' roll με τον Μπράουν σε ρόλο ballhandler και τον Μπόλντγουιν να... σύρεται προς τη δεξιά πλευρά...
- "1-3-1" για τον ίδιο παίκτη, όπου τη δεύτερη φορά στοχεύτηκε ο Ναν μέσω close out ρήγματος του Μπόλντγουιν απέναντί του...
- Play όπου ο Μπόλντγουιν ξεκίνησε από τα αριστερά για να πάρει τρία screens (το προτελευταίο από τον Νίμπο που είχε τη μπάλα στον άξονα) και να καταλήξει να επιτεθεί μέσω παράταξης "1-3-1". Επίσης, σχεδιάστηκε ακόμα μία παρόμοια επιλογή, όπου ο πρώην άσος του Ολυμπιακού τροφοδοτήθηκε από τον Μπράουν αριστερά, εκείνος έκανε αμέσως on ball screen και στη συνέχεια τον "αντέγραψε" ο Νίμπο, όταν πια ο Μπόλντγουιν βρισκόταν πιο κεντρικά...
- "2vs2" επίθεση στο "φτερό" με τον Μπόλντγουιν σε ρόλο χειριστή και τον παίκτη του Μήτογλου να σκρινάρει (φυσικά κάτι ανάλογο είδαμε και χωρίς τον Έλληνα άσο στο παρκέ). Ο διεθνής φόργουορντ μπήκε στο επιθετικό στόχαστρο του κόουτς Κάτας και για αυτόν το λόγο είδαμε κι άλλες καταστάσεις που τον έφερναν σε δύσκολη θέση. Για παράδειγμα, στο πρώτο δεκάλεπτο ο Μπόλντγουιν πήρε τη μπάλα στο low post μετά από επαναφορά και βρήκε το κόψιμο του Κοέν προς το καλάθι ή σε κάποια άλλη κατοχή αρχικά έγινε ανάμειξη του Μήτογλου σε άμεση "2vs2" δράση στα άκρα κι έπειτα με κίνηση του παίκτη του από χαμηλά προς τα έξω. Επιπρόσθετα, είδαμε τον Μπλατ να αναπτύσσει πλαϊνό pick n' roll και τον Γουέμπ (μαρκαριζόταν από τον Μήτογλου στην απέναντι πλευρά) αρχικά να επιχειρεί να κόψει χωρίς αποτέλεσμα και μετά να γίνεται on ball screener...
- Άμεσα διπλά screens (ακόμα και με σκοπό να λειτουργήσουν ως εισαγωγή για συγκεκριμένη επιλογή επίθεσης, όπως π.χ. "1-3-1" διάταξη ή για "Spain" pick n' roll στην άκρη) τόσο για τον Μπόλντγουιν, όσο και για τον Μπράουν (και λιγότερο για τον Μπλατ). Ο παίκτης της Εθνικής Ισπανίας κατάφερνε με το dribbling του να ξεφύγει από τη "step back-fight through" αντιμετώπιση των picks του από τον Λεσόρ...
- Αναζήτηση του Κόλσον στο low post, καθώς συνήθως δημιουργούταν miss match υπέρ της ομάδας του λαού (ο Γκριγκόνις, όπως κι ο Παπαπέτρου όσο χρησιμοποιήθηκε, προσπάθησαν να αρνηθούν την πάσα, ενώ ο Λεσόρ ήταν έτοιμος για βοήθεια)...
- Screens από τον παίκτη του Σλούκα με σκοπό να προκύψει switch και να γίνει επίθεση "πάνω" στον Έλληνα άσο...
Αμυντικά η Μακάμπι προσπάθησε να "κρύψει" την αδυναμία της στην αντιμετώπιση των αντίπαλων pick n' rolls και φυσικά στο κομμάτι των περιστροφών και των καλύψεων στο μισό γήπεδο. Μπόλντγουιν και Κλίβελαντ ανέλαβαν κατά κύριο λόγο το μαρκάρισμα του Ναν κι ο Μπράουν με τον Μπλατ αυτό του Σλούκα. Σχεδόν από την αρχή του αγώνα είδαμε από τον κόουτς Κάτας να μη "φοβάται" να βγάλει στην πρώτη γραμμή άμυνας τον Νίμπο ή τον Ριβέρο κόντρα στους περιφερειακούς ηγέτες του τριφυλλιού, θέλοντας να οδηγήσει το ελληνικό σύνολο σε μία συνθήκη επίθεσης που θα βασίζεται περισσότερο στο "1vs1" κι όχι στην καλή κυκλοφορία της μπάλας ή στη δημιουργία από το pick n' roll που οι Ισραηλινοί δυσκολεύονται να αναχαιτίσουν. Στο πρώτο ημίχρονο δοκιμάστηκε όπως ήταν αναμενόμενο μία ζώνη "2-3" με τους γκαρντς να τοποθετούνται στη μπροστινή δυάδα, ωστόσο ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε έτοιμος να αντιμετωπίσει, "αδειάζοντας" ουσιαστικά την αδύνατη πλευρά για τον Γκριγκόνις και μεταφέροντας με υπομονή τη μπάλα από μέσα προς τα έξω. Επίσης, οι φιλοξενούμενοι παρουσίασαν και μία διάταξη "2-2-1" για πίεση σε όλο το γήπεδο, που στο "5vs5" μετατρεπόταν σε "man to man" άμυνα...
Στατιστικά πρώτου ημιχρόνου:
Παναθηναϊκός- 100% δίπ. (11/11), 50% τρ. (8/16), 44,4% βολ. (4/9), 13-2 ριμπ., 11-5 ασ.-λ., 1 κλ.
Μακάμπι Τ.Α.- 46,2% δίπ. (12/26), 30% (3/10), 64,3% βολ. (9/14), 7-10 ριμπ., 9-2 ασ.-λ., 3 κλ.
Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα του παιχνιδιού άλλαξε σε συγκεκριμένα κομμάτια. Ο Σλούκας έψαξε περισσότερο καταστάσεις που προέκυπταν μέσω αντίθετης κίνησής του από την πλευρά που στηνόταν το screen. Επιπλέον, ο Παναθηναϊκός μετατόπισε το χώρο που ολοκλήρωνε το μεγαλύτερο ποσοστό των επιθέσεών του και στράφηκε περισσότερο στις εκτελέσεις μέσα από το ζωγραφιστό, σε αντίθεση με το πρώτο μέρος που τελείωσε με περισσότερα εκτελεσμένα τρίποντα από δίποντα. Εκτός των καταστάσεων που οι φιλοξενούμενοι επέλεξαν να "αλλάξουν", ο Λεσόρ τροφοδοτήθηκε ακόμα κι άμεσα στο low post. Αμυντικά, αυτήν τη φορά ο Γκραντ είχε σημαντικότερο ρόλο, καθώς ανέλαβε το μαρκάρισμα του Μπόλντγουιν παίρνοντας πολύ καλό βαθμό, ενώ προς το τέλος πήγε κι απέναντι στον Κόλσον...
Η Μακάμπι θα μπορούσε να... χάσει το τρένο στις αρχές της τρίτης περιόδου, όταν η διαφορά κινούταν σε όρια διψήφιων αριθμών. Τότε συγκεκριμενοποίησε τις επιλογές της στην επίθεση, έδωσε περισσότερες επιθέσεις στον Κόλσον μετά την αποχώρηση του Μπόλντγουιν από το παρκέ και φυσικά στηρίχθηκε στις αποφάσεις του Μπράουν, ο οποίος μπορεί φέτος εκτελεστικά να μην είναι ίδιος με παλαιότερα (τουλάχιστον μέχρι τώρα), αλλά δεν παύει να αποτελεί μακράν τον καλύτερο δημιουργό της (τον είδαμε να γίνεται και screener, όταν ο Γκριγκόνις ανέλαβε το μαρκάρισμά του-αυτή η δράση δοκιμάστηκε για να οδηγηθεί η πράσινη άμυνα σε αλλαγή κι η Μακάμπι να επιτεθεί "πάνω" στον Λιθουανό). Στο σημείο που το Ο.Α.Κ.Α. άρχιζε να παίρνει φωτιά, ο κόουτς Κάτας ενεργοποίησε ξανά τη διάταξη "2-2-1" για πίεση σε όλο το παρκέ, κίνηση που σταδιακά χάλασε το μυαλό του Παναθηναϊκού κι έδωσε στο ματς έναν πιο γρήγορο ρυθμό (κάτι που ευνοούσε τους Ισραηλινούς). Ο πρώην τεχνικός του τριφυλλιού δε ζήτησε από τους παίκτες του βοήθεια στο μαρκάρισμα του Λεσόρ χαμηλά και στην τέταρτη περίοδο δε δίστασε να στείλει και τον Γουέμπ πάνω στον Γάλλο...
Τελικά στατιστικά:
Παναθηναϊκός- 73,3% δίπ. (22/30), 34,6% τρ. (9/26), 61,5% βολ. (16/26), 27-6 ριμπ., 24-12 ασ.-λ., 3 κλ.
Μακάμπι Τ.Α.- 48,9% δίπ. (23/47), 34,8% τρ. (8/23), 77,8% βολ. (21/27), 22-15 ριμπ., 15-6 ασ.-λ., 8 κλ.
Κατά τη γνώμη μου, η Μακάμπι Τ.Α. κατάφερε να φτάσει άμεσα στο πολυπόθητο "break", διότι η άμυνα του Παναθηναϊκού δε μπόρεσε να αναχαιτίσει ικανοποιητικά τις δράσεις της σε μεγάλα χρονικά σημεία του παιχνιδιού. Παρότι δε μας έχουν συνηθίσει σε κάτι τέτοιο, οι πράσινοι φάνηκαν απροετοίμαστοι να αντιμετωπίσουν καταστάσεις κι επιθετικές επιλογές που είναι "σήμα-κατατεθέν" του συνόλου που δουλεύει ο κόουτς Κάτας την τελευταία διετία. Η ομάδα του Τελ Αβίβ στηρίζεται στις εμπνεύσεις των Μπράουν-Μπόλντγουιν, οι οποίες εντάσσονται σε ένα πλαίσιο ανάπτυξης με πολλά διπλά screens και κοψίματα προς τη ρακέτα. Η αδυναμία των γηπεδούχων να ανταποκριθούν σε αυτά τα δύο δημιουργούσε συνεχώς ανισορροπία στις σετ καταστάσεις, η οποία συνδυαζόταν με την απώλεια πολλών αμυντικών ριμπάουντς (ακόμα ένα γνωστό "προσόν" της Μακάμπι φέτος). Το πρόβλημα και σε αυτόν τον τομέα ήταν μεγάλο, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο όπου οι φιλοξενούμενοι το τελείωσαν με περισσότερα επιθετικά από αμυντικά!
Το αποτέλεσμα μπορεί να ήταν πολύ άσχημο κι η γενικότερη εικόνα να προκάλεσε μεγάλους προβληματισμούς, ωστόσο δε χάθηκε τίποτα. Ο Παναθηναϊκός έχει τα εργαλεία να φέρει ξανά τη σειρά στα μέτρα του. Πλέον, αντιμετωπίζει μία πολύ δύσκολη συνθήκη, διότι μπορεί να έρχεται νέο ματς στο Ο.Α.Κ.Α., αλλά αυτήν τη φορά υπάρχει τρομερή πίεση κι απέναντί του βρίσκεται ένα σύνολο που διαθέτει σολίστς που μπορούν να σου κάνουν ακόμα πιο... επίπονη τη θέση σου. Καταρχάς, χρειάζεται ψυχραιμία. Σε δεύτερο χρόνο είναι αναγκαίο να αναζητηθούν περισσότερες προσαρμογές και να γίνει ένα νέο μοίρασμα των ρόλων και του rotation. Ο Γκραντ έδειξε έτοιμος μετά τον τραυματισμό του, οπότε είναι αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί περισσότερο. Ακόμα, είναι σημαντικό να βρεθεί τρόπος να προκύψουν καλά πράσινα διαστήματα με τους Ναν-Μήτογλου στο παρκέ, καθώς όπως φάνηκε η αντίπαλη πλευρά τους έχει στοχοποιήσει. Ο κόουτς Κάτας θέλει να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στο να παίξει το μπάσκετ του Αμερικανού (απομονώσεις κλπ.) κι όχι σε επιθέσεις που ευνοούν το παιχνίδι του Σλούκα, αφού η άμυνα της ομάδας του δε μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς σε αυτό το στυλ. Επιπλέον, έχει βάλει στο στόχαστρο τα αργά πόδια και την ευκινησία του Έλληνα ψηλού, ειδικά όταν έχει απέναντί του πιο γρήγορα PFs (π.χ. Κόλσον)...
Ενόψει της συνέχειας, το τριφύλλι πρέπει να "μετακινήσει" την άμυνα της Μακάμπι περισσότερο, προκειμένου να δημιουργηθούν οι συνθήκες για μία πιο "εύκολη" παραγωγή. Επίσης, ο κόουτς Αταμάν είναι αναγκαίο να προετοιμάσει καλύτερα το αμυντικό πλάνο της ομάδας του και να προχωρήσει σε προσαρμογές που θα φέρουν τους Ισραηλινούς σε καταστάσεις που δε "βολεύονται". Η εντονότερη ένταξη του Γκραντ, η χρησιμοποίηση παιδιών όπως ο Παπαπέτρου ή ο Καλαϊτζάκης, η μετατόπιση του Χουάντσο στο "3" απέναντι στον Κόλσον ή αναζήτηση πιο έξυπνων μαρκαρισμάτων στις σετ καταστάσεις ίσως αποδειχθούν τα κλειδιά για να βαφτεί ξανά πράσινο το φαβορί της σειράς...
Προσωπικά, θέλω να δω ηρεμία από το ξεκίνημα του αυριανού αγώνα κι όχι πεντάδες ή επιλογές που θα μετατρέψουν το ματς σε ροντέο από το ξεκίνημα. Ο Παναθηναϊκός απαγορεύεται να παρουσιαστεί ξανά ανώριμος κι ανέτοιμος για μια σειρά Playoffs. Ο προπονητής κι οι ηγέτες αυτού του γκρουπ πρέπει να βγουν μπροστά και να συμπαρασύρουν τους υπόλοιπους. Τώρα είναι η περίοδος που δοκιμάζονται όλοι και τώρα θα αποδειχθεί από τι μέταλλο είναι φτιαγμένος ο καθένας...