Ο Jimmy Jump γράφει για την παρθενική πρόκριση του Ολυμπιακού σε ημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης, σχολιάζοντας το έργο του Μεντιλίμπαρ και φέρνοντας στο νου κάποιες αστείες δηλώσεις του παρελθόντος...
Ο Ολυμπιακός βιώνει ιστορικές και πρωτόγνωρες στιγμές. Έστω και στην ευρωπαϊκή διοργάνωση με τη χαμηλότερη δυναμικότητα, οι ερυθρόλευκοι πέτυχαν κάτι που έμοιαζε απίστευτο βάσει των διαχρονικών αποτελεσμάτων τους στις διοργανώσεις της U.E.F.A. και πλέον ετοιμάζονται για τους ημιτελικούς κόντρα στην ανώτερη Άστον Βίλα με μία σκέψη... μαγική! Τα όνειρα πήραν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ εκδίκηση κι ο κόσμος του συλλόγου εκπληρώνει απωθημένα δεκαετιών ακόμα κι αν η επιτυχία δεν αφορά το Champions ή το Europa League...
Όπως είχαμε τονίσει στο άρθρο της προηγούμενης εβδομάδας, το κλειδί για τον Ολυμπιακό στην Κωνσταντινούπολη θα ήταν η παρουσίαση μίας αποτελεσματικής αμυντικογενούς φιλοσοφίας. Παρότι η ελληνική ομάδα παρατάχθηκε με τον ίδιο σχηματισμό και με τον Γιόβετιτς πίσω από τον Ελ Κααμπί, αυτήν τη φορά η τακτική της περιείχε πολύ λιγότερα ρίσκα κι όχι άμεσο και high πρέσινγκ. Στην ανάλυση που είχαμε ετοιμάσει μετά την ανακοίνωση της πρόσληψής του, είχαμε καταγράψει ότι ο Μεντιλίμπαρ είναι ένας προπονητής με φιλοσοφία που στηρίζεται σε πιο παθητικές τακτικές, οι οποίες συνδυάζονται με μία τρομερά δουλεμένη κι έξυπνη δουλειά στην πίεση ψηλά και με στελέχωση της μεσοεπιθετικής γραμμής με ποδοσφαιριστές που στηρίζονται στην ατομική ενέργεια και δεν παράγουν μέσω ομαδικού ποδοσφαίρου...
Ο Βάσκος τεχνικός ανέκαθεν αναλάμβανε αποστολές που "ζητούσαν" επιτακτικά τον ερχομό άμεσων αποτελεσμάτων. Έμαθε κι είναι πλέον απόλυτα κυνικός και πάντοτε ήταν λάτρης της απλότητας. Για αυτούς τους λόγους, οι αγώνες νοκ-άουτ είναι η... ζωή του, καθώς ξέρει να βρίσκει τον τρόπο να παίρνει αυτό που θέλει σε βάθος δύο ενενηνταλέπτων όταν η ποιοτική διαφορά των παικτών του με εκείνη των αντιπάλων δεν είναι μεγάλη. Αν και προσωπικά πιστεύω ότι "φοβήθηκε" παραπάνω από όσο έπρεπε τη Φενέρμπαχτσε, η διαχέιριση της αναμέτρησης κι οι επιλογές του από τον πάγκο ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ (έχω ερωτηματικό μόνο για τη μη χρησιμοποίηση του Όρτα νωρίτερα, αν και θεωρώ πως έχει να κάνει με τη σωματική κατάσταση του Πορτογάλου χαφ). Προσωπικά, ήμουν σίγουρος ότι ο Ολυμπιακός θα έδειχνε ανταγωνιστικό πρόσωπο στο Conference League με τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο του, αρκεί να κυνηγούσε πραγματικά τις πιθανότητές του στη διοργάνωση, να μην εστίαζε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και να μην... πετύχαινε σύνολα που θα του παραχωρούσαν την κατοχή της μπάλας και θα είχαν συμπαγή αμυντική λειτουργία...
Από εδώ και πέρα υπάρχει το εμπόδιο της Άστον Βίλα. Η μοναδικότητα των στιγμών είναι λογικό να έχει... πολλαπλασιάσει τις υπερβολές τούτη την ώρα, ωστόσο αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ο Ολυμπιακός έχει ελάχιστες ελπίδες πρόκρισης επί των Άγγλων. Γιατί πιστεύω κάτι τέτοιο; Γιατί πολύ απλά αυτήν τη φορά, εκτός της μεγάλης διαφοράς ποιότητας μεταξύ των δύο ρόστερ, ο απέναντι πάγκος θα έχει κανονικό προπονητή, έναν κορυφαίο κόουτς του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που δεν είναι άλλος από τον Έμερι. Οι Πειραιώτες οφείλουν να τα δώσουν όλα χωρίς άγχος και ποντάρουν μόνο σε μία προσαρμογή των προτεραιοτήτων του συλλόγου του Μπέρμιγχαμ, ο οποίος μην ξεχνάμε πως διεκδικεί την πρόκρισή του στους ομίλους του Champions League μέσω της κατάκτησης της τέταρτης θέσης στην Premier League...
Στο κλείσιμο δε γινόταν να μην αναφερθώ σε κάτι που στριφογυρίζει στο μυαλό μου από τη φοβερή ανατροπή επί της Μακάμπι Τελ Αβίβ κι έπειτα. Πριν δύο χρόνια, όταν ο Π.Α.Ο.Κ. προκρινόταν στα προημιτελικά του Conference League, μεγάλο στέλεχος της Π.Α.Ε. Ολυμπιακός είχε σχολιάσει επιδεικτικά τους ασπρόμαυρους πανηγυρισμούς και τις επικοινωνιακές φανφάρες των Μ.Μ.Ε. του Σαββίδη. Μάλιστα, αν δεν κάνω λάθος είχε χαρακτηρίσει τη διοργάνωση ως... Μίλκο Cup. Τις τελευταίες εβδομάδες ο ίδιος άνθρωπος και γενικότερα τα media του Μαρινάκη εκφράζονται με εντελώς διαφορετικούς χαρακτηρισμούς. Αμνησία; Κωλοτούμπα; Γελοιότητες τότε; Γελοιότητες τώρα; Ο καθένας διαλέγει και παίρνει...
ΥΓ. Ο Π.Α.Ο.Κ. δεν είναι ακόμα έτοιμος να διαχειριστεί τέτοιους είδους καταστάσεις. Για αυτόν το λόγο είχα επισημάνει μετά το πρώτο παιχνίδι κόντρα στην ανώτερη Μπριζ, ότι η πρόκριση στην Τούμπα θα κρινόταν από το αν οι ασπρόμαυροι κατάφερναν να φέρουν σε δύσκολη θέση τους Βέλγους, ώστε εκεί με τη βοήθεια της έδρας να τεστάρουν τις αντοχές και την ψυχραιμία τους. Τίποτα από αυτά δεν έγινε κι ο αποκλεισμός ήρθε πολύ "εύκολα" και σε βαθμό που ξεσήκωσε ορισμένες αρνητικές κριτικές προς τον Λουτσέσκου. Ο δικέφαλος του βορρά δεν έχει να κάνει κάτι άλλο, παρά να προετοιμάσει όλες τις δομές του οργανισμού με στόχο την αύξηση της ετοιμότητάς του για τη στιγμή που η ομάδα θα ξαναβρεθεί σε θέση να διεκδικεί κάτι πραγματικά σημαντικό σε ευρωπαϊκή διοργάνωση...
YΓ2. Ο Τζολάκης πρέπει να προσεχθεί. Πρόκειται για εξαιρετικό ταλέντο και δε χρειαζόταν η χθεσινοβραδινή του παράσταση στα πέναλτι για να το μάθουμε. Χρειάζεται βελτίωση κι αγώνες, προκειμένου να φτάσει σε σημείο να ελέγχει καλύτερα την εστία του κατά τη διάρκεια των αγώνων. Μετά όλα θα πάρουν το δρόμο τους...